Ураган-1М
9К512 «Ураган-1М» — расійская бікаліберная (220 мм/300 мм) рэактыўная сістэма залпавага агню.
Гісторыя стварэння[правіць | правіць зыходнік]
У сярэдзіне 1990-х гадоў у Расіі была пачата распрацоўка новай рэактыўнай бікалібернай сістэмы 9К512. У 1995 годзе Бранскі аўтамабільны завод пачаў работы па праектаванні шасі на базе аўтамабіляў БАЗ-6910 «Вашчына-1» для новай РСЗА, аднак па прычыне адсутнасці фінансавання ўсе работы былі спынены. Адначасова з шасі вытворчасці Бранскага аўтамабільнага завода быў прапрацаваны варыянт размяшчэння сістэмы на базе шасі МЗКЦ-7930 «Астролаг». Пасля разгляду праектаў, Міністэрствам абароны быў абраны варыянт з размяшчэннем на шасі вытворчасці Мінскага завода колавых цягачоў. У такім выглядзе, новая РСЗА «Ураган-1М» паступіла на выпрабаванні. У 2012-м былі пачаты дзяржаўныя выпрабаванні сістэмы[1][2][3].
Апісанне канструкцыі[правіць | правіць зыходнік]
Баявая і транспартна-зараджальная машыны сістэмы выкананы на базе шасі МЗКЦ-7930 «Астролаг». Баявая машына здольная весці стральбу рэактыўнымі снарадамі як ад 220-мм сістэм 9К57 «Ураган», так і ад 300-мм сістэм 9К58 «Смерч»[4]. У адрозненне ад сістэм папярэдняга пакалення, зараджанне баявой машыны вырабляецца шляхам замены ўсяго пакета з накіроўвалымі. У склад сістэмы 9К512 уваходзяць[1][2][5][6][7]:
- Баявая машына 9А53;
- Транспартна-зараджальная машына 9Т249;
- Рэактыўныя снарады ў транспартна-пускавых кантэйнерах.
Аператары[правіць | правіць зыходнік]
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ а б Привалов А.. Свой частник хуже иностранца. Общероссийская еженедельная газета «Военно-промышленный курьер» (23 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 22 красавіка 2022. Праверана 5 верасня 2013.
- ↑ а б Гуров С. В. Реактивная система залпового огня 9А53 «Ураган-1М» // Реактивные системы залпового огня. Обзор. Изд. 2, электронное, периодическое исп. и доп.. — Тула: ФГУП ГНПП «Сплав», 2010. — С. 353—354.
- ↑ Главное звено военной безопасности России // Российское военное обозрение : Ежемесячный журнал. Информационно-аналитическое издание Министерства обороны Российской Федерации. — М.: Агентство «Военинформ», 2008. — № 10 (57). — С. 16. — ISSN 0134-921X.
- ↑ Богатинов С.. В ногу со временем. Российское военное обозрение (1 лістапада 2009). Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2014. Праверана 19 студзеня 2014.
- ↑ Кадочников В. Н. Глава 7. Берём завод в собственность // Мотовилиха: продолжение легенды. — Пермь: Раритет, 2011. — С. 289. — 492 с. — ISBN 9785937850393.
- ↑ «Не покладая рук...» «Мотовилиха» 19 ноября отметит День ракетных войск и артиллерии // Мотовилихинский рабочий : Газета. — 2012. — № 38 (11124). — С. 1,3.
- ↑ Авторский коллектив под руководством Панова В. В. Глава 1.7. Теория полёта, таблицы стрельбы и алгоритмы расчёта установок // 3 Центральный научно-исследовательский институт Министерства обороны Российской Федерации. Исторический очерк. 3 апреля 1947—2007 / Под ред. Константинова Е. И. — М., 2007. — С. 102. — 400 с.
- ↑ The Military Balance 2021,p.192
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Гуров С. В. Реактивная система залпового огня 9А53 «Ураган-1М» // Реактивные системы залпового огня. Обзор. Изд. 2, электронное, периодическое исп. и доп.. — Тула: ФГУП ГНПП «Сплав», 2010. — С. 353—354.
- «Не покладая рук...» «Мотовилиха» 19 ноября отметит День ракетных войск и артиллерии // Мотовилихинский рабочий : Газета. — 2012. — № 38 (11124). — С. 1,3.
- Главное звено военной безопасности России // Российское военное обозрение : Ежемесячный журнал. Информационно-аналитическое издание Министерства обороны Российской Федерации. — М.: Агентство «Военинформ», 2008. — № 10 (57). — С. 16. — ISSN 0134-921X.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Привалов А.. Свой частник хуже иностранца(недаступная спасылка). Общероссийская еженедельная газета «Военно-промышленный курьер» (23 красавіка 2013). Архівавана з першакрыніцы 22 красавіка 2022. Праверана 5 верасня 2013.
- Специальное колёсное шасси МЗКТ-7930 «Астролог». Русская сила. Современное оружие. Праверана 5 верасня 2013.