Жужаль фіялетавы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Carabus violaceus)
Жужаль фіялетавы
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Carabus violaceus Linnaeus, 1758

Подвиды
  • Carabus violaceus andrzejuscii Fischer, 1823
  • Carabus violaceus aurichalceus Kraatz, 1879
  • Carabus violaceus aurolimbatus Dejean, 1829
  • Carabus violaceus azurescens Dejean, 1826
  • Carabus violaceus baeterrensis Lapouge, 1901
  • Carabus violaceus dryas Gistl, 1857
  • Carabus violaceus exasperatus Duftschmid, 1812
  • Carabus violaceus fiorii Born, 1901
  • Carabus violaceus fulgens Charpentier, 1825
  • Carabus violaceus germarii Sturm, 1815
  • Carabus violaceus liguriensis Breuning, 1934
  • Carabus violaceus mixtus Gehin, 1876
  • Carabus violaceus neesi Hoppe & Hornschuch, 1825
  • Carabus violaceus picenus Fabricius, 1787
  • Carabus violaceus purpurascens Kolbe, 1887
  • Carabus violaceus rilvensis
  • Carabus violaceus salisburgensis Kraatz, 1879
  • Carabus violaceus violaceus Linnaeus, 1758
  • Carabus violaceus vlasuljensis Apfelbeck, 1894
  • Carabus violaceus wolffii Dejean, 1826

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  41075
EOL  2942855

Жужаль фіялетавы (Carabus violaceus) — від жукоў сямейства жужаляў.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Даўжыня 20-34 мм. Афарбоўка чорна-сіняя або фіялетавая, краі надкрылаў з яркай сіняй, зялёнай або медна-чырвонай аблямоўкай.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Пашырэнне: Еўропа (не вышэй за 70° пн.ш.). Вядомы таксама ў Заходняй Сібіры. Месцы пражывання — драбналістыя лясы. Жыве ў падсцілцы, пад апалай карой, ламаччам.

Асаблівасці біялогіі[правіць | правіць зыходнік]

Драпежнік-паліфаг. Паядае дажджавых чарвей, павукоў, лічынак, кукалак і імага каларадскага жука, вусеняў лугавога матылька, совак, маладых смаўжоў.

Від з асеннім тыпам размнажэння. Характарызуецца высокай актыўнасцю. На адкрытых месцах жукі актыўны толькі ўначы, на ўзлесках і ў насаджэннях - на змярканні і ўначы, іншы раз цэлыя суткі, але праз акрэсленыя прамежкі часу становіцца нерухомым. Зімуюць імага і лічынкі. Жукі ляцяць на святло.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: БелЭн, 1993. ISBN 5-85700-095-5

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Зубр еўрапейскі Гэты від занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі і ахоўваецца законам.
IV катэгорыя (NT)