Калаўрот: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др робат дадаў: et:Vokk |
др робат дадаў: sl:Kolovrat |
||
Радок 44: | Радок 44: | ||
[[ro:Fus cu zurgălăi]] |
[[ro:Fus cu zurgălăi]] |
||
[[ru:Прялка]] |
[[ru:Прялка]] |
||
[[sl:Kolovrat]] |
|||
[[stq:Wäil]] |
[[stq:Wäil]] |
||
[[sv:Spinnrock]] |
[[sv:Spinnrock]] |
Версія ад 00:53, 11 мая 2012
Калащрот, самапрадка — прылада для механізаванага прадзення лёну і воўны ў хатніх умовах. Складаецца з наступных рабочых частак:
- кола;
- прыводная педаль (шатун, ківач);
- уласна прадзільны апарат, які складаецца, у сваю чаргу, са стрыжня з насаджанай шпулькай і малых колцаў, злучаных шнурамі з галоўным колам.
У Беларусі вядомыя два асноўныя тыпы калаўротаў: стаяк, характэрны для заходніх земляў, і ляжак, характэрны для паўночных і паўночна-ўсходніх земляў. Калаўроты з'явіліся ў Беларусі ў 16 ст. на мануфактурных прадпрыемствах, у сялянскім побыце з сяр. 19 ст., асабліва ў раёнах інтэнсіўнага лёнаводства — Пн і У Беларусі, на Пд Беларусі пераважала прадзенне з дапамогаю верацяна.