Дваранская гвардыя

Дваранскі гвардзеец у парадным уборы

Дваранскі гвардзеец у службовым уборы

Дваранская Гвардыя (італ.: Guardia Nobile) - адна з трох гвардый Ватыкана. Дваранская гвардыя была сфарміравана Папай Рымскім Піем VII у 1801 як полк цяжкай конніцы. Першапачаткова, полк быў абавязаны забяспечваць эскорт для Папы Рымскага і іншых старэйшых князёў Царквы, і місій у межах Папскай вобласці па волі Папы Рымскага. Адной з іх першых галоўных абавязкаў павінна было быць суправаджэнне Пія VII у Парыж на каранацыю Напалеона Банапарта. З аб'яднаннем Італіі і ліквідацыяй Папскай вобласці ў 1870, дваранская гвардыя стала корпусам прыдворнай гвардыі.

Корпус быў добраахвотніцкім — яго членам не плацілі за іх службу, і яны павінны былі самі аплачваць экіпіроўку. Камандуючы корпуса зваўся капітанам, ранг якога быў эквівалентны генералу ў італьянскай арміі. Адна са значных пазіцый у межах корпуса была пасада Спадчыннага Сцяганосца, які быў адказны несці штандар Рымска-каталіцкай царквы.

Дваранская гвардыя з'яўлялася на публіцы толькі, калі Папа Рымскі браў удзел у публічных дзействах; калі Папа Рымскі аддаляўся, яго суправаджала дваранская гвардыя. У перыяд вакансіі Святога Прастола, корпус знаходзіўся на службе Калегіі кардыналаў.

Дваранская гвардыя была скасавана Папай Рымскім Паўлам VI у 1970 як частка царкоўных рэформаў пасля Другога Ватыканскага Сабора.

Гл. таксама

• Швейцарская гвардыя
• Палацінская гвардыя