Мабілізацыя: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.7.2+) (робат дадаў: ru:Мобилизация |
др вырашэнне неадназначнасцяў using AWB (7794) |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Выява:Mobilizacja 30.jpg|thumb|200px|Польская мабілізацыя 1939.]]'''Мабілізацыя (М, мабілізацыйнае разгортванне)''' ({{lang-fr|mobilisation}}, ад ''mobiliser'' — рухаць) — комплекс мерапрыемстваў, накіраваных на перавод [[узброеныя сілы|узброеных сіл]] (УС) і дзяржаўнай інфраструктуры на [[ваеннае становішча]]. Упершыню слова «мабілізацыя» было ўжыта для апісання мерапрыемстваў, якія праводзяцца [[Прусія|Прусіяй]] ў [[1850]]—[[1860]] гадах. Тэорыя і метады мабілізацыі з тых часоў бесперапынна развіваліся. |
[[Выява:Mobilizacja 30.jpg|thumb|200px|Польская мабілізацыя 1939.]]'''Мабілізацыя (М, мабілізацыйнае разгортванне)''' ({{lang-fr|mobilisation}}, ад ''mobiliser'' — рухаць) — комплекс мерапрыемстваў, накіраваных на перавод [[узброеныя сілы|узброеных сіл]] (УС) і дзяржаўнай інфраструктуры на [[ваеннае становішча]]. Упершыню слова «мабілізацыя» было ўжыта для апісання мерапрыемстваў, якія праводзяцца [[Каралеўства Прусія|Прусіяй]] ў [[1850]]—[[1860]] гадах. Тэорыя і метады мабілізацыі з тых часоў бесперапынна развіваліся. |
||
Мабілізацыя можа быць агульнай, якая праводзіцца ў маштабе ўсёй дзяржавы з мэтай прывядзення УС у поўную баявую гатоўнасць і пераводу [[Прамысловасць|прамысловасці]] і [[інфраструктура|інфраструктуры]] дзяржавы на ваеннае становішча, і прыватнай, якая можа праводзіцца як на асобнай тэрыторыі, так і з мэтай павышэння баявой гатоўнасці УС ці асобных яе аб'яднанняў і злучэнняў. |
Мабілізацыя можа быць агульнай, якая праводзіцца ў маштабе ўсёй дзяржавы з мэтай прывядзення УС у поўную баявую гатоўнасць і пераводу [[Прамысловасць|прамысловасці]] і [[інфраструктура|інфраструктуры]] дзяржавы на ваеннае становішча, і прыватнай, якая можа праводзіцца як на асобнай тэрыторыі, так і з мэтай павышэння баявой гатоўнасці УС ці асобных яе аб'яднанняў і злучэнняў. |
||
Версія ад 17:15, 14 жніўня 2012
Мабілізацыя (М, мабілізацыйнае разгортванне) (фр.: mobilisation, ад mobiliser — рухаць) — комплекс мерапрыемстваў, накіраваных на перавод узброеных сіл (УС) і дзяржаўнай інфраструктуры на ваеннае становішча. Упершыню слова «мабілізацыя» было ўжыта для апісання мерапрыемстваў, якія праводзяцца Прусіяй ў 1850—1860 гадах. Тэорыя і метады мабілізацыі з тых часоў бесперапынна развіваліся.
Мабілізацыя можа быць агульнай, якая праводзіцца ў маштабе ўсёй дзяржавы з мэтай прывядзення УС у поўную баявую гатоўнасць і пераводу прамысловасці і інфраструктуры дзяржавы на ваеннае становішча, і прыватнай, якая можа праводзіцца як на асобнай тэрыторыі, так і з мэтай павышэння баявой гатоўнасці УС ці асобных яе аб'яднанняў і злучэнняў.
Мабілізацыйны план — дакумент асаблівай важнасці, у якім прапісаны мабілізацыйныя мерапрыемствы і парадак іх правядзення. Ён непарыўна звязаны з Планам стратэгічнага разгортвання УС. Абодва дакумента, як правіла, рыхтуюцца ў Генеральным штабе і зацвярджаюцца вышэйшым кіраўніцтвам краіны.
Перманентная мабілізацыя
У адрозненне ад мабілізацыі, якая праводзіцца да пачатку вайны і, у некаторых выпадках, з'яўляецца нагодай да яе, перманентная мабілізацыя праводзіцца на працягу ўсёй вайны, ці яе часткі. Важным рэсурсам гэтай мабілізацыі з'яўляецца кантынгент грамадзянскіх асоб, якія з прычыны натуральнага ходу часу дасягаюць прызыўнога ўзросту.
Літаратура
- Froment, «La mobilisation et la préparation à la guerre».