Табу: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др робат дадаў: ka:ტაბუ |
→Літаратура: +1 |
||
| Радок 10: | Радок 10: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2002|том=15|старонак=552|isbn=985-11-0251-2 (Т. 15)|тыраж=10 000}} |
|||
* Чалавек і грамадства. - Энцыклапедычны даведнік, Мн., 1998, "Беларуская энцыклапедыя", С.199 |
* Чалавек і грамадства. - Энцыклапедычны даведнік, Мн., 1998, "Беларуская энцыклапедыя", С.199 |
||
Версія ад 20:06, 24 лістапада 2012
Табу — забарона, прынятая ў грамадстве (пад страхам пакарання), накладваецца на якія-небудзь дзеянні словы членаў гэтай супольнасці. Табу часта з'яўляюцца падставай для прыняцця розных законаў, маральных прынцыпаў і г.д. Свайго развіцця табу дасягнула ў Палінезіі, дзе табуіраваліся многія жывёлы, людзі, выказванні, учынкі.
Табу беларусаў
На Дзяды лічылася, што нельга прыбіраць са стала, каб продкі маглі пачаставацца вячэрай жывых.[1] У гаворцы табуірывалася тэма хваробы, абавязкова дадаваліся фразы "Не тут кажучы", "Не раўнуючы"[1]. Яшчэ цікавае табу на дзеянні - нельга было гайдаць нагой, бо лічылася, што на калена можа сесці чорт[1]
- Нельга кідаць стоптаныя лапці (атопкі) абы куды, трэба класці на дах.
- Нельга спаць перад захадам сонца: захварэеш ліхаманкай
- Нельга класці нож лязом дагары: будзе непрыемнасць (захавалася да сённяшняга часу)
- Нельга ісці па саломінках, што ляжаць крыж на крыж: можа забалець нага.
Нельга было паказваць немаўлят да пэўнага ўзросту староннім людзям (каб не сурочылі). Да сённяшняга дня захавалася табу на бусла.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).
- Чалавек і грамадства. - Энцыклапедычны даведнік, Мн., 1998, "Беларуская энцыклапедыя", С.199