Адажыа

Адажыа (італ.: Adagio) - павольна, спакойна.

У музыцы

Азначае:

• Павольны темпуточнить
• Музычная п'еса (альбо яе частка), выкананая ў павольным тэмпе. Часцей за сярэдняя частка квартэта, сімфоніі, санаты і г. д.

Яно складае другую ступень галоўных музычных рухаў і пазначае больш хуткае рух, чым largo («Ларго" - самае павольнае), але павольней andante («Андантэ» - больш рухомае). У Г. Гендэля і ў музыцы яго часу Adagio лічылася безумоўна павольней, чым largo.

У буйных творах інструментальнай і камернай музыкі (сімфоніях, сонатах, квартэтах) звычайна сустракаецца другая або трэцяя частка з такім абазначэннем тэмпу; адажыа служыць неабходным кантрастам у параўнанні з хуткім і бурным рухам у папярэдняй і наступных частках.

Памер тактаў аАдажыа павінен быць вялікі (9/8-12/8), маючы на ​​ўвазе, з аднаго боку, шырокую, пявучы мелодыю, з другога ж - каб даць месца варыяцыям гэтай мелодыі. Верная і прачуць перадача адажыа складае пробны камень у мастацтве выканання кожнага музыкі і спевака. Разам з тым адажыа з'яўляецца несумнеўным паказчыкам ступені сапраўднай таленавітасці, прыкметай сапраўднага таленту кампазітара, таму што як у адажыа, так і ў Largo, поўных ўнутранай музычнай змястоўнасці і багацця думкі, і выяўляецца галоўным чынам талент і майстэрства кампазітара.