Прыказка: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Idioma-bot (размовы | уклад) др робат Дадаем: gn:Ñe'ẽnga |
др робат Дадаем: ht:Abitid se vis |
||
Радок 29: | Радок 29: | ||
[[he:פתגם]] |
[[he:פתגם]] |
||
[[hi:लोकोक्ति]] |
[[hi:लोकोक्ति]] |
||
[[ht:Abitid se vis]] |
|||
[[hu:Közmondás]] |
[[hu:Közmondás]] |
||
[[id:Peribahasa]] |
[[id:Peribahasa]] |
Версія ад 22:02, 15 чэрвеня 2008
ПР · КАЗКА, гэта агульнавядомае кароткае выслоўе з павучальным сэнсам. Па форме і функцыі гэты тып ўстойлівай адзінкі аналагічны сказу — валодае сэнсавай, структурнай і інтанацыйнай завершанасцю. Прыклад: Адной рукой і вузла не завяжаш. Вывучэннем прыказак з мовазнаўчых пазiцый займаецца фразеалогія.
Прыказка – "фальклорны мікратэкст":[1] у ім філасофскі змест спалучаецца з дасканаласцю формы, якая адшліфоўвалася даволі часта на працягу стагоддзяў. Яе кампаненты часта звязваюцца ўнутранай рыфмай: Сем разоў адмервай, а раз адрэзвай. Прыказкі свабодна ўключаюцца ў тэкст, так як іх выкарыстанне не абумоўлена заканамернасцямі лексіка-граматычнай спалучальнасці са словамі свабоднага ўжывання. Нават дыскурсіўная залежнасць прыказак меншая ў параўнанні з прымаўкамі.
Зноскі
- ↑ Mихневич А.Е. Идиоматика // Белорусский и другие славянские языки: семантика и прагматика: Материалы Междунар. конференции Вторые Супруновские чтения (28–29 сент. 2001 г., Минск) / В авт. редакции. – Мн.: БГУ, 2002. с.89–95. С.94