Мікалай Міхайлавіч Нікольскі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Bot: Migrating 1 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q262380 (translate me) |
|||
Радок 10: | Радок 10: | ||
[[Катэгорыя:крытыкі Беларусі]] |
[[Катэгорыя:крытыкі Беларусі]] |
||
[[Катэгорыя:Постаці беларускага літаратуразнаўства]] |
[[Катэгорыя:Постаці беларускага літаратуразнаўства]] |
||
[[Катэгорыя:Даследчыкі славянскага паганства]] |
Версія ад 19:05, 7 лютага 2015
Мікала́й Міха́йлавіч Ніко́льскі (13 лістапада 1877, горад Масква — 19 лістапада 1959) — беларускі гісторык, усходазнавец. Акадэмік АН БССР (1931), член-карэспандэнт АН СССР (1946). Доктар гістарычных навук (1934). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1938).
У 1900 скончыў Маскоўскі ўніверсітэт. Працаваў у Смаленскім універсітэце, а з 1922 у Беларускім дзяржаўным універсітэце. Узначальваў сектар этнаграфіі і фальклору Інстытуту гісторыі АН БССР, а ў 1937—1953 дырэктар гэтага інстытута. Свае працы прысвяціў пытанням гісторыі рэлігіі і царквы, Старажытнага ўсходу, этнаграфіі і фальклору Беларусі. Даследаваў мінскія старажытнасці.
Літаратура
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. — ISBN 985-6302-33-1.