Ляснянскі лагер смерці: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

[недагледжаная версія]

Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 22:43, 11 лістапада 2016

Ляснянскі лагер смерці — лагер смерці, створаны нацысцкімі акупантамі ў вер. 1941 ў в. Лясная ў верасні 1941 г.

Лагер меў № 337 і прызначаўся для масавага знішчэння савецкіх ваеннапалонных (руск.) (бел., у ім пастаяна ўтрымлівалі каля 55 тысяч чалавек. Лагер быў абнесены некалькімі радамі калючага дроту. Тут пастаянна трымалі ка- ля 5,5 тыс. чал., баракі былі перапоўнены, таму большасць вязняў і зімой заставалася пад адкрытым небам. Пры непасільнай фізічнай працы выдавалі на 1 чал. на дзень 125 г хлеба з апілкамі і 1,5 л баланды. Вязні штодзень паміралі ад голаду, інфекцыйных і прастудных хвароб. Рэгулярна праводзіліся масавыя расстрэлы; y жн. 1942 з-за ад- мовы вязняў ісці ў фашысцкія фарміраванні за суткі знішчана 720 чалавек У 1942 лагер меў філіял (баранавіцкая турма) і 6 аддзяленняў (у Івацэвічах, Стоўбцах, г.п. Гарадзея і вёсках Пагарэльцы Нясвіжскага, Даманава і г. Косава Івацэвіцкага раёнаў). Гітлераўцы практыкавалі масавыя растрэлы, павешанні і катаванні вязняў, прымяналі для іх знішчэння «душагубкі». За 1941—1944 гг. у гэтым лагеры акупанты загубілі каля 88,5 тысяч чалавек.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9 (т.9)
Шаблон:Крыніцы/Памяць/Баранавіцкі раён

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-'''Ляснянскі лагер смерці''' — [[лагер смерці]], створаны [[Нацысты|нацысцкімі]] акупантамі ў в. [[Аграгарадок Лясная, Баранавіцкі раён|Лясная]] ў верасні [[1941]] г.
+'''Ляснянскі лагер смерці''' — [[лагер смерці]], створаны [[Нацысты|нацысцкімі]] акупантамі ў вер. 1941 ў в. [[Аграгарадок Лясная, Баранавіцкі раён|Лясная]] ў верасні [[1941]] г.
-Лагер меў № 337 і прызначаўся для масавага знішчэння {{нп3|Савецкія ваеннапалонныя падчас Вялікай Айчыннай вайны|савецкіх ваеннапалонных|ru|Советские военнопленные во время Великой Отечественной войны}}, у ім пастаяна ўтрымлівалі каля 55 тысяч чалавек. Лагер быў абнесены некалькімі радамі [[калючы дрот|калючага дроту]]. Вязняў трымалі ў нечалавечых умовах. Большасць з іх нават у моцныя маразы знаходзіліся пад адкрытым небам. Вязні штодзень паміралі ад [[голад]]у, [[Інфекцыйныя захворванні|інфекцыйных]] і [[прастудныя захворванні|прастудных хвароб]]. Гітлераўцы практыкавалі [[Масавае забойства|масавыя]] [[растрэл]]ы, [[павешанне|павешанні]] і [[катаванні]] вязняў, прымяналі для іх знішчэння «[[душагубка|душагубкі]]». За [[1941]]—[[1944]] гг. у гэтым лагеры акупанты загубілі каля 88,5 тысяч чалавек.
+Лагер меў № 337 і прызначаўся для масавага знішчэння {{нп3|Савецкія ваеннапалонныя падчас Вялікай Айчыннай вайны|савецкіх ваеннапалонных|ru|Советские военнопленные во время Великой Отечественной войны}}, у ім пастаяна ўтрымлівалі каля 55 тысяч чалавек. Лагер быў абнесены некалькімі радамі [[калючы дрот|калючага дроту]]. Тут пастаянна трымалі ка- ля 5,5 тыс. чал., баракі былі перапоўнены, таму большасць вязняў і зімой заставалася пад адкрытым небам. Пры непасільнай фізічнай працы выдавалі на 1 чал. на дзень 125 г хлеба з апілкамі і 1,5 л баланды. Вязні штодзень паміралі ад [[голад]]у, [[Інфекцыйныя захворванні|інфекцыйных]] і [[прастудныя захворванні|прастудных хвароб]]. Рэгулярна праводзіліся масавыя расстрэлы; y жн. 1942 з-за ад- мовы вязняў ісці ў фашысцкія фарміраванні за суткі знішчана 720 чалавек У 1942 лагер меў філіял (баранавіцкая турма) і 6 аддзяленняў (у Івацэвічах, Стоўбцах, г.п. Гарадзея і вёсках Пагарэльцы Нясвіжскага, Даманава і г. Косава Івацэвіцкага раёнаў).  Гітлераўцы практыкавалі [[Масавае забойства|масавыя]] [[растрэл]]ы, [[павешанне|павешанні]] і [[катаванні]] вязняў, прымяналі для іх знішчэння «[[душагубка|душагубкі]]». За [[1941]]—[[1944]] гг. у гэтым лагеры акупанты загубілі каля 88,5 тысяч чалавек.
 == Літаратура ==
+* Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9 (т.9)
 * {{крыніцы/Памяць/Баранавіцкі раён|}}