Мікалай Міхайлавіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др робат Дадаем: ro:Marele Duce Nicolai Mihailovici al Rusiei
др робат Дадаем: ja:ニコライ・ミハイロヴィチ
Радок 16: Радок 16:
[[hu:Nyikolaj Mihajlovics Romanov orosz nagyherceg]]
[[hu:Nyikolaj Mihajlovics Romanov orosz nagyherceg]]
[[it:Nikolaj Michajlovič Romanov]]
[[it:Nikolaj Michajlovič Romanov]]
[[ja:ニコライ・ミハイロヴィチ]]
[[nl:Nicolaas Michajlovitsj van Rusland]]
[[nl:Nicolaas Michajlovitsj van Rusland]]
[[pl:Mikołaj Michajłowicz Romanow]]
[[pl:Mikołaj Michajłowicz Romanow]]

Версія ад 16:37, 18 лютага 2010

Файл:Nikolay-Mikhylovich.jpg
Вялікі князь, гісторык Мікалай Міхайлавіч

Шаблон:Вызнч (14 мая 1859, Царскае сяло, каля Санкт-Пецярбурга28 студзеня 1919, Петраград) — член расійскага імператарскага дома, унук Мікалая I, сын Міхаіла Мікалаевіча, гісторык.

Удзельнічаў у руска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. З 1881 года ў лейб-гвардыі Грэнадзерскім палку. У 1882—1885 гадах вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба. З 1895 года служыў 10 гадоў у Кавалергардскім палку, камандаваў 16 грэнадзерскім Мінгрэльскім палком. З 1897 — камандуючы Каўказскай грэнадзерскай дывізіяй. У 1903 году выйшаў у адстаўку ў званні генерал-лейтэнанта.

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі высланы ў Волагду. 1 ліпеня 1918 года арыштаваны, перавезены ў Петраград, дзе ўтрымоўваўся ў доме папярэдняга зняволення. Расстраляны бальшавікамі ў Петрапаўлаўскай крэпасці разам з яшчэ трыма вялікімі князямі — сваім родным братам Георгіем Міхайлавічам і стрыечнымі — Паўлам Аляксандравічам і Дзмітрыем Канстанцінавічам. Рэабілітаваны пасмяротна 8 чэрвеня 2009 года.