Рыгор Пірамовіч: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др кат. |
MaximLitvin (размовы | уклад) др Ці ён польскі пісьменнік? :) А мо ўкраінскі ці армянскі? :))) |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''ПІРАМОВІЧ Рыгор''' [пол. ''Grzegorz Piramowicz'', [[Wp/be/25 лістапада|25 лістапада]] 1735 - [[Wp/be/14 лістапада|14 лістапада]] 1801], пісьменнік, праф. філасофіі ў Львове. Нарадзіўся ў Львове, у армянскай сям'і. Належаў да ордэну езуітаў. |
'''ПІРАМОВІЧ Рыгор''' [пол. ''Grzegorz Piramowicz'', [[Wp/be/25 лістапада|25 лістапада]] 1735 - [[Wp/be/14 лістапада|14 лістапада]] 1801], пісьменнік, праф. філасофіі ў Львове. Нарадзіўся ў Львове, у армянскай сям'і. Належаў да ордэну езуітаў. |
||
Пасля забароны ордэна езуітаў П. перасяліўся ў Варшаву і ў 1774 г. быў прызначаны чальцом Адукацыйнай камісіі Рэчы Паспалітай. Адначасова з 1774 быў пробашчам у [[Wp/be/вёска Кураў (Пулаўскі павет, Люблінскае ваяводства, Польшча)|Кураве]], а з 1776 і ў Коньскаволі. Пасля стварэння пры Адукацыйнай камісіі "Тоwarzystwa do ksiąg elementarnych", якое мела задачай выданне кніг для народнага чытання і выпрацоўку праграм выкладання ў пачатковых школах, П. выпрацаваў статут гэтага таварыства і стаў самым энергічным яго працаўніком. Пасля удзелу ў Таргавіцкай канфедэрацыі П. страціў усе свае пасады, змушаны быў шукаць прытулку па дварах магнатаў. Па нявысветленых падствах ён быў часова зняволены ў турму аўстра-венгерскім урадам (1797), пакінуў пасады ў Кураве і Коньскаволі. Памёр плябанам касцёла ў Межырычэ. |
Пасля забароны ордэна езуітаў П. перасяліўся ў Варшаву і ў 1774 г. быў прызначаны чальцом [[Wp/be/Адукацыйная камісія|Адукацыйнай камісіі]] Рэчы Паспалітай. Адначасова з 1774 быў пробашчам у [[Wp/be/вёска Кураў (Пулаўскі павет, Люблінскае ваяводства, Польшча)|Кураве]], а з 1776 і ў Коньскаволі. Пасля стварэння пры Адукацыйнай камісіі "Тоwarzystwa do ksiąg elementarnych", якое мела задачай выданне кніг для народнага чытання і выпрацоўку праграм выкладання ў пачатковых школах, П. выпрацаваў статут гэтага таварыства і стаў самым энергічным яго працаўніком. Пасля удзелу ў Таргавіцкай канфедэрацыі П. страціў усе свае пасады, змушаны быў шукаць прытулку па дварах магнатаў. Па нявысветленых падствах ён быў часова зняволены ў турму аўстра-венгерскім урадам (1797), пакінуў пасады ў Кураве і Коньскаволі. Памёр плябанам касцёла ў Межырычэ. |
||
П. складаў вершы, віншавальныя оды, публіцыстычныя нарысы, складаў хрэстаматыі для пачатковых школ, прамовы на розныя ўрачыстыя выпадкі і д.т.п. З яго твораў (да 70) большасць застаецца ў рукапісах. |
П. складаў вершы, віншавальныя оды, публіцыстычныя нарысы, складаў хрэстаматыі для пачатковых школ, прамовы на розныя ўрачыстыя выпадкі і д.т.п. З яго твораў (да 70) большасць застаецца ў рукапісах. |
Версія ад 16:15, 13 сакавіка 2007
ПІРАМОВІЧ Рыгор [пол. Grzegorz Piramowicz, 25 лістапада 1735 - 14 лістапада 1801], пісьменнік, праф. філасофіі ў Львове. Нарадзіўся ў Львове, у армянскай сям'і. Належаў да ордэну езуітаў.
Пасля забароны ордэна езуітаў П. перасяліўся ў Варшаву і ў 1774 г. быў прызначаны чальцом Адукацыйнай камісіі Рэчы Паспалітай. Адначасова з 1774 быў пробашчам у Кураве, а з 1776 і ў Коньскаволі. Пасля стварэння пры Адукацыйнай камісіі "Тоwarzystwa do ksiąg elementarnych", якое мела задачай выданне кніг для народнага чытання і выпрацоўку праграм выкладання ў пачатковых школах, П. выпрацаваў статут гэтага таварыства і стаў самым энергічным яго працаўніком. Пасля удзелу ў Таргавіцкай канфедэрацыі П. страціў усе свае пасады, змушаны быў шукаць прытулку па дварах магнатаў. Па нявысветленых падствах ён быў часова зняволены ў турму аўстра-венгерскім урадам (1797), пакінуў пасады ў Кураве і Коньскаволі. Памёр плябанам касцёла ў Межырычэ.
П. складаў вершы, віншавальныя оды, публіцыстычныя нарысы, складаў хрэстаматыі для пачатковых школ, прамовы на розныя ўрачыстыя выпадкі і д.т.п. З яго твораў (да 70) большасць застаецца ў рукапісах.