Зыгмунт Серакоўскі: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 5: | Радок 5: | ||
{{DEFAULTSORT:Серакоўскі Зігмунт}} |
{{DEFAULTSORT:Серакоўскі Зігмунт}} |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Постаці паўстання 1863-1864]] |
||
[[Катэгорыя:Персаналіі па алфавіту]] |
[[Катэгорыя:Персаналіі па алфавіту]] |
Версія ад 11:10, 9 ліпеня 2007
Зігмунт Ігнатавіч СЕРАКОЎСКІ (30 мая 1826, сяло Лісавое, Валынь — 9 ліпеня 1863, Вільня; Псеўданім: Даленга), капітан расійскага Генштаба, супрацоўнік часопісаў "Колокол" і "Современник", адзін з кіраўнікоў паўстання 1863-1864 гадоў.
Вучыўся ў Пецярбургскім універсітэце, але за ўдзел у падпольных патрыятычных гуртках быў высланы салдатам у Арэнбургскі корпус, дзе пасябраваў з Тарасам Шаўчэнкам. Вярнуўшыся па амністыі ў сталіцу імперыі, скончыў Акадэмію Генеральнага штаба. Зблізіўся з рускімі рэвалюцыянерамі М. Дабралюбавым, М. Чарнышэўскім. У 1857 стварыў у Санкт-Пецярбурзе рэвалюцыйную суполку афіцэраў, сябрамі якой былі і браты Каліноўскія. Падчас замежных падарожжаў сустракаўся з А. Герцэнам, М. Агаровым, Дж. Гарыбальдзі. З пачаткам паўстання пакінуў службу ў царскай арміі, і разгарнуў ваенныя дзеянні інсургентаў на Ковеншчыне. Напрыканцы красавіка 1863 г. паўстанцы Серакоўскага былі разбітыя пад мястэчкам Біржы, сам ён быў паранены і захоплены ў палон. Павешаны на Лукішскай плошчы ў Вільні.