Касцёл Святой Ганны (Варонча): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Aravall (размовы | уклад)
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 28: Радок 28:
* [http://www.radzima.org/pub/pomnik.php?lang=by&ksc=1&nazva_id=hrkavaro01 Касьцёл Сьв. Ганны ў в. Варонча] на [[Radzima.org]]
* [http://www.radzima.org/pub/pomnik.php?lang=by&ksc=1&nazva_id=hrkavaro01 Касьцёл Сьв. Ганны ў в. Варонча] на [[Radzima.org]]
* [http://grodnensis.by/new/index.php?option=com_content&task=view&id=19&Itemid=67&limit=1&limitstart=7&lang=pl Варонча: парафія п.н. св. Ганны // Гродзенская Рыма-Каталіцкая Дыяцэзія на Беларусі — VII. Дэканат Навагрудак]
* [http://grodnensis.by/new/index.php?option=com_content&task=view&id=19&Itemid=67&limit=1&limitstart=7&lang=pl Варонча: парафія п.н. св. Ганны // Гродзенская Рыма-Каталіцкая Дыяцэзія на Беларусі — VII. Дэканат Навагрудак]

[[Катэгорыя:Храмы Беларусі]]


[[be-x-old:Касьцёл Сьвятой Ганны (Варонча)]]
[[be-x-old:Касьцёл Сьвятой Ганны (Варонча)]]

Версія ад 14:30, 20 студзеня 2011

Касцёл святой Ганны, фасад

Касцёл святой Ганны ў Варончы — познекласіцыстычны барочны храм, на паўднёва-заходняй ускраіне вёскі.

Гісторыя

Фундацыйная табліца Несялоўскага

У касцёлы былі хрышчоныя Ян Чачот і Марыля Верашчака — каханая Адама Міцкевіча. Марыля тут жа ўзяла шлюб з графам Ваўжынцам Путкамерам. Каля касцёла знаходзяцца 4 магілы Булгакаў.

Архітэктура

Храм уяўляе сабой мураваную трохнефавую, двухвежавую базіліку ў сімбіёзным барочна-класіцыстычным стылі. Галоўны фасад з шасцікалённым порцікам, завершаны антаблементам, фланкіраваны дзвюма трох’яруснымі купальнымі вежамі з трохкутным франтонам паміж імі. У інтэр’еры — роспіс на архітэктурныя матывы.

З тылу касцёлу ўмураваная фундацыйная табліца з гербам Юзафа Несялоўскага і яго жонкі з роду Масальскіх.

Пробашчы

  • а. Януш Вітоўскі.

Літаратура

  • Варонча. Касцёл святой Ганны // Кулагін А. М. Каталіцкія храмы на Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; маст. І. І. Бокі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2001. — 216 с.: іл. ISBN 985-11-0199-0. С. 22

Глядзіце таксама