Мікалай Міхайлавіч: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 14:21, 25 лютага 2011

Файл:Grand Duke Nicholas Mikhailovich of Russia (1859-1919) , young.jpg

Вялікі князь, гісторык Мікалай Міхайлавіч

Шаблон:Вызнч (14 мая 1859, Царскае сяло, каля Санкт-Пецярбурга — 28 студзеня 1919, Петраград) — член расійскага імператарскага дома, унук Мікалая I, сын Міхаіла Мікалаевіча, гісторык.

Удзельнічаў у руска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. З 1881 года ў лейб-гвардыі Грэнадзерскім палку. У 1882—1885 гадах вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба. З 1895 года служыў 10 гадоў у Кавалергардскім палку, камандаваў 16 грэнадзерскім Мінгрэльскім палком. З 1897 — камандуючы Каўказскай грэнадзерскай дывізіяй. У 1903 году выйшаў у адстаўку ў званні генерал-лейтэнанта.

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі высланы ў Волагду. 1 ліпеня 1918 года арыштаваны, перавезены ў Петраград, дзе ўтрымоўваўся ў доме папярэдняга зняволення. Расстраляны бальшавікамі ў Петрапаўлаўскай крэпасці разам з яшчэ трыма вялікімі князямі — сваім родным братам Георгіем Міхайлавічам і стрыечнымі — Паўлам Аляксандравічам і Дзмітрыем Канстанцінавічам. Рэабілітаваны пасмяротна 8 чэрвеня 2009 года.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-[[Image:Nikolay-Mikhylovich.jpg‎|thumb|Вялікі князь, гісторык Мікалай Міхайлавіч]]
+[[Image:Grand Duke Nicholas Mikhailovich of Russia (1859-1919) , young.jpg|thumb|Вялікі князь, гісторык Мікалай Міхайлавіч]]
-{{вызнч|1=Мікалай Міхайлавіч}} ([[14 мая]] [[1859]], [[Царскае сяло]], каля [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбурга]] — [[28 студзеня]] [[1919]], [[Петраград]]) — член расійскага імператарскага дома, унук [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]], сын [[Міхаіл Мікалаевіч|Міхаіла Мікалаевіча]], гісторык.
+{{вызнч|1=Мікалай Міхайлавіч}} ([[14 мая]] [[1859]], [[Царскае сяло]], каля [[Санкт-Пецярбург]]а — [[28 студзеня]] [[1919]], [[Петраград]]) — член расійскага імператарскага дома, унук [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]], сын [[Міхаіл Мікалаевіч|Міхаіла Мікалаевіча]], гісторык.
-Удзельнічаў у руска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. З 1881 года ў лейб-гвардыі Грэнадзерскім палку. У 1882—1885 гадах вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба. З 1895 года служыў 10 гадоў у Кавалергардскім палку, камандаваў 16 грэнадзерскім Мінгрэльскім палком. З 1897 — камандуючы Каўказскай грэнадзерскай дывізіяй. У 1903 году выйшаў у адстаўку ў званні генерал-лейтэнанта.
+Удзельнічаў у руска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. З 1881 года ў лейб-гвардыі Грэнадзерскім палку. У 1882—1885 гадах вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба. З 1895 года служыў 10 гадоў у Кавалергардскім палку, камандаваў 16 грэнадзерскім Мінгрэльскім палком. З 1897 — камандуючы Каўказскай грэнадзерскай дывізіяй. У 1903 году выйшаў у адстаўку ў званні генерал-лейтэнанта.
-Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі высланы ў Волагду. 1 ліпеня 1918 года арыштаваны, перавезены ў Петраград, дзе ўтрымоўваўся ў доме папярэдняга зняволення. Расстраляны бальшавікамі ў Петрапаўлаўскай крэпасці разам з яшчэ трыма вялікімі князямі — сваім родным братам [[Георгій Міхайлавіч|Георгіем Міхайлавічам]] і стрыечнымі — [[Павел Аляксандравіч|Паўлам Аляксандравічам]] і [[Дзмітрый Канстанцінавіч|Дзмітрыем Канстанцінавічам]]. Рэабілітаваны пасмяротна [[8 чэрвеня]] [[2009]] года.
+Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі высланы ў Волагду. 1 ліпеня 1918 года арыштаваны, перавезены ў Петраград, дзе ўтрымоўваўся ў доме папярэдняга зняволення. Расстраляны бальшавікамі ў Петрапаўлаўскай крэпасці разам з яшчэ трыма вялікімі князямі — сваім родным братам [[Георгій Міхайлавіч|Георгіем Міхайлавічам]] і стрыечнымі — [[Павел Аляксандравіч|Паўлам Аляксандравічам]] і [[Дзмітрый Канстанцінавіч|Дзмітрыем Канстанцінавічам]]. Рэабілітаваны пасмяротна [[8 чэрвеня]] [[2009]] года.
 [[Катэгорыя:Асобы]]