Мані (прапаведнік)

Мані (216—273(276)) — персідскі прапаведнік, заснавальнік маніхейства. Нарадзіўся ў Вавілоніі, дзяцінства і юнацтва правёў у манастыры элкасітаў, дзе атрымаў рэлігійную адукацыю. Ва ўзросце 24 гадоў пачаў прапаведаваць новую рэлігію, якая, як ён лічыў, аб’яднае ўсе папярэднія рэлігіі. Шмат падарожнічаў па Персіі і яе ваколіцах (Індыі і Сярэдняй Азіі). Быў пісьменны, самастойна пісаў свае кнігі і ўпрыгожваў іх сваімі малюнкамі, за гэта атрымаўшы мянушку «Мастак». Забіты па ініцыятыве святароў афіцыйнай зораастрыйскай царквы. Дзень смерці Мані з’яўляецца галоўным маніхейскім святам (Бема).