Энкам’енда: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 23:14, 23 кастрычніка 2011

Энкам'енда (ісп.: encomienda — літар. - апека, абарона) — форма залежнасці насельніцтва іспанскіх калоній ад каланізатараў. Уведзеная ў 1503 годзе. Адменена ў XVIII стагоддзі.

Мясцовыя жыхары «даручаліся» да энкамендэра (паручыцеляў) і абавязаны былі плаціць падатак і выконваць павіннасць (праца на рудніках). Першапачаткова энкам'енда прадугледжвала шэраг мер, якія павінны былі праводзіцца каланістамі, па звароце індзейцаў ў хрысціянства і далучэнне іх да еўрапейскай культуры. Аднак цалкам натуральна ў ходзе ўвасаблення ў жыццё яна амаль паўсюдна вырадзілася ў прыгоннае права.

Версія ад 23:14, 23 кастрычніка 2011 правіць 178.126.14.66 (размовы) Няма тлумачэння праўкі ← Папярэдняя праўка		Версія ад 23:14, 23 кастрычніка 2011 правіць адкат 178.126.14.66 (размовы) Няма тлумачэння праўкі Наступная праўка →
Радок 1:		Радок 1:
	'''Энкам'енда''' (~~ісп.:~~ encomienda - літар. - апека, абарона) — форма залежнасці насельніцтва іспанскіх калоній ад каланізатараў. Уведзеная ў [[1503]] годзе. Адменена ў XVIII стагоддзі.		'''Энкам'енда''' ({{lang-es\|encomienda}} — літар. - апека, абарона) — форма залежнасці насельніцтва іспанскіх калоній ад каланізатараў. Уведзеная ў [[1503]] годзе. Адменена ў XVIII стагоддзі.

	Мясцовыя жыхары «даручаліся» да энкамендэра (паручыцеляў) і абавязаны былі плаціць [[падатак]] і выконваць павіннасць (праца на рудніках). Першапачаткова энкам'енда прадугледжвала шэраг мер, якія павінны былі праводзіцца каланістамі, па звароце індзейцаў ў [[хрысціянства]] і далучэнне іх да еўрапейскай культуры. Аднак цалкам натуральна ў ходзе ўвасаблення ў жыццё яна амаль паўсюдна вырадзілася ў прыгоннае права.		Мясцовыя жыхары «даручаліся» да энкамендэра (паручыцеляў) і абавязаны былі плаціць [[падатак]] і выконваць павіннасць (праца на рудніках). Першапачаткова энкам'енда прадугледжвала шэраг мер, якія павінны былі праводзіцца каланістамі, па звароце індзейцаў ў [[хрысціянства]] і далучэнне іх да еўрапейскай культуры. Аднак цалкам натуральна ў ходзе ўвасаблення ў жыццё яна амаль паўсюдна вырадзілася ў прыгоннае права.