Гегемонія

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Гегемо́нія (грэч. ηγεμονία, «правадырства, кіраванне, кіраўніцтва») — першынство, перавага ў сіле, уплыве. [1] Гістарычна тэрмін ужываўся для пазначэння вяршэнства найдужэйшага горада-дзяржавы з саюза грэчаскіх полісаў. Таксама тэрмін выкарыстоўваецца ў шматлікіх іншых кантэкстах, напрыклад тэорыя гегемоніі марксісцкага філосафа Антоніа Грамшы.

У палітыцы[правіць | правіць зыходнік]

Як прыклад можна прывесці правінцыю ў федэрацыі (каралеўства Прусія ў Германскай імперыі) або чалавека ва ўстанове (Напалеон I у Французскім кансулаце). Пачынаючы з XIX стагоддзя, асабліва ў гістарычнай публіцыстыцы, «гегемонія» пазначае вяршэнства адной дзяржавы над іншым (напрыклад еўрапейская гегемонія Першай Французскай Імперыі)

Зноскі

  1. Д. Н. Ушаков: Толковый словарь Ушакова. (1935—1940)

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]