Утылітарызм

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Утылітарызм (ад лац.: utilis — карысны) — кірунак этыкі, які разглядае маральную каштоўнасць паводзін ці ўчынка ягонай карыснасцю. Карыснасць вызначаецца агульным задавальненнем або шчасцем, атрыманым усімі бакамі, якія закранула дзеянне ўчынка. Уталітарызм адносіцца да кансеквенцыйнай групы этычных тэорый, бо судзіць учынак не сам па сабе, а па ягоных выніках. У падмурку ўтылітарызму ляжыць геданізм або эўдэманізм — каштоўнасныя (аксіялагічныя) вучэнні, адпаведна якім вышэйшай каштоўнасцю ёсць задавальненне або шчасце. Дакладныя фармулёўкі задавальнення і шчасця дасюль застаюцца праблемай, не высветлена — ці ёсць яны тоеснымі вызначэннямі. Сучасныя ўтылітарысты звычайна іх атаясняюць.