Аўрора (часопіс, Санкт-Пецярбург)
| «Аўрора» | |
|---|---|
| Тып | часопіс |
| Краіна | |
| Мова | руская |
| Аб’ём | 192 с. |
| Вэб-сайт | litavrora.ru |
Аўрора — літаратурна-мастацкі і грамадска-палітычны часопіс у Санкт-Пецярбургу.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Часопіс выходзіў штомесяц з ліпеня 1969 года ў Ленінградзе. Першапачаткова орган ЦК УЛКСМ, СП РСФСР і Ленінградскай пісьменніцкай арганізацыі. З 1980 года словы аб прыналежнасці да Ленінградскай пісьменніцкай арганізацыі зніклі з тытульнага ліста.
Шэраг публікацый «Аўроры» ў 1970—1980-х гадах выклікаў грамадскі рэзананс і цэнзурны пераслед. У 1977 годзе быў зняты з пасады і неўзабаве памёр галоўны рэдактар Уладзімір Тарапыгін за публікацыю вершаў Ніны Каралёвай, у якіх мімаходам згадваўся растрэл царскай сям’і: «І ў год, калі полымя кідалася на сцягу тонкім, у тым горадзе не ўсміхалася царыца з дзіцем…» У 1982 годзе страціў сваю пасаду галоўны рэдактар Глеб Гарышын з-за таго, што ў часопісе на 75-й старонцы было надрукавана апавяданне Віктара Галяўкіна «Юбілейная прамова» (1981, № 12), у якой угледзелі намёк на 75-годдзе Брэжнева.
З 1982 года зведаў істотныя змены першапачатковы творчы склад рэдакцыі. Супрацоўнікі, якія стаялі ля вытокаў, казалі пра «нешчаслівы» трынаццаты год жыцця часопіса. Тым не менш, максімальны тыраж «Аўроры» пры апошнім «савецкім» галоўным рэдактары Эдуардзе Шэвелеве дасягаў 1 млн 90 тыс. экзэмпляраў. У другой палове 1980-х гадоў папулярнасцю карысталіся матэрыялы, прысвечаныя рок-культуры, пад эгідай часопіса праводзіліся конкурсы магнітаальбомаў, арганізоўваліся рок-фестывалі. У 1988 годзе ў часопісе была апублікавана скандальная па тых часах аповесць Уладзіміра Куніна «Інтэрдзевачка».
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1