Вагонмаш
Вагонмаш | |
---|---|
Тып | закрытае акцыянернае таварыства |
Заснаванне | 1874 |
Скасавана | 2013 |
Адрас | |
Галіна | машынабудаванне |
ЗАТ «ВАГОНМАШ» (былы Ленінградскі ордэна Кастрычніцкай Рэвалюцыі і ордэна Чырвонай Зоркі вагонабудаўнічы завод ім. І. Я. Ягорава) — прадпрыемства Расіі, якое займалася вытворчасцю пасажырскіх вагонаў для чыгунак і электравагонаў для рухомага складу метрапалітэна.
Гісторыя завода
[правіць | правіць зыходнік]Завод быў заснаваны ў 1874 годзе выхадцам з Шатландыі Ф. К. Рэштке. Першапачаткова спецыялізаваўся на металаапрацоўцы. З 1897 года пераарыентаваўся на выпуск вагонаў і быў перайменаваны ў Пецярбургскі вагонабудаўнічы завод. У 1911 годзе завод увайшоў у склад манаполіі (сіндыката) «Прадвагон».
Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 года завод перайшоў ва ўласнасць Савецкай дзяржавы, а ў 1922 атрымаў імя ўдзельніка рэвалюцыйнага руху І. Я. Ягорава. У 20-я — 30-я гады XX стагоддзя завод выпускаў пасажырскія вагоны для прыгарадных цягнікоў і саставаў далёкага накіравання.
У 1939 годзе тут пабудаваны першы савецкі суцэльнаметалічны вагон. У гады Вялікай Айчыннай вайны перайшоў на ваенную прадукцыю. Вагоны прыгарадных зносін пераабсталяваліся для перавозкі параненых у складзе ваенна-санітарнага цягніка. З мая 1968 г. Ленінградскі вагонабудаўнічы завод прыступіў да серыйнай вытворчасці маторвагонных цягнікоў для рухомага складу Пецярбургскага метрапалітэна.
У снежні 2013 года прызнаны банкрутам, уведзена конкурсная вытворчасць. Будынкі завода адразу былі знесены, на іх месцы пачалося масавае жылое будаўніцтва.
У цяперашні час пад назвай ТАА «Вагонмаш» на пляцоўцы Кіраўскага завода працуе сумеснае прадпрыемства Škoda Transportation (51 %) і Кіраўскага завода (49 %), адноўлена вытворчасць вагонаў «Нява».
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1