Вексілярый

Вексілярый (ад лац.: vexillariusvexillarius, ад vexillum — сцяг, штандар) — назва сцяганосца ў рымскай арміі. Вексілярый насіў штандар у выглядзе тканевага прамавугольніка з эмблемай і нумарам воінскага падраздзялення, прымацаванага да папярочнай перакладзіны на доўгім дрэўку. Як правіла, вексілумы з’яўляліся штандарамі асобных воінскіх падраздзяленняў (пешых і конных), якія дзейнічаюць па-за складу легіёна. Таксама вексілумы мелі прэтарыянскія кагорты.

Вексілярыі, як і ўсе сцяганосцы (сігніферы) рымскай арміі, адрозніваліся звярынымі шкурамі, надзетымі на шлем, з завязанымі на грудзях лапамі. У судах насілі мядзведжыя і ваўчыныя шкуры, у прэтарыянскай гвардыі — ільвіныя. Узбраенне складалі меч (гладыюс), кінжал (пугіа). Ахоўная экіпіроўка ўключала шлем, кальчугу або лускаваты даспех і невялікі круглы шчыт (парма) .

У часы позняй Імперыі (3 — 5 стст. н.э.) вексілум паступова выцесніў традыцыйныя штандары рымскай арміі (сігнумы), стаўшы асноўным відам рымскага сцяга (у сучасным разуменні гэтага тэрміна).