Перайсці да зместу

Веласіпедная рама

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Цвёрдая веласіпедная рама горнага веласіпеда вырабленая з сталі.

Веласіпедныя рама (скарочана: веларама) гэта ёсць асноўная частка веласіпеда, якая аб'яднае ўсі астатнія яго кампаненты. Рамы бываюць розных відаў, маюць розныя формы і канструкцыі. Выгляд веларамы залежаць ад ўмоў і мэтаў выкарыстання ровара.

Канструкцыя веласіпедный рамы

[правіць | правіць зыходнік]
Канструкцыя стандартнай веларамы: * A — верхняя труба * B — ніжняя труба * C — сядловая труба * D — верхняя стойка * E — ніжняя стойка * 1 — карэтка * 2 — месца з'яднання сядловай трубы з сядловым шпнём * 3 — галоўная труба * 4 — кранштэйны мацавання ўтулкі задняга кола.

Веласіпедная рама складаецца з 3х труб на асноўным трохвугольніку, і 2х стояк на заднім.

Для падвесаў дадаткова выкарыстоўваюцца падвясныя завесы і звёны падвескі.

Разнавіднасць

[правіць | правіць зыходнік]

Акрамя стандартнай рамы з формай ромба, таксама існуе шмат іншых формаў, якія былі распрацаваныя для розных мэтаў выкарыстання.

Асноўны трохвугольнік у рамбавіднай раме складаецца з чатырох труб: галоўнай, верхняй, ніжняй і сядловай. Задні трохвугольнік сядловай трубы, якая з'яднаная з верхняй і ніжняй стойкай.

Галоўная труба з'яўляецца месцам з'яднання верхняй і ніжняй трубы. Яна ёсць месцам для стырновай калонкі і месцам прыяднання вілкі да рамы. Такая рама можа быць як паралельнай зямлі, так і пад невялічкім нахілам да сядловай трубы, утвараючы больш вольнага месца над верхняй рамай. Ніжняя труба з'яднае галоўную трубу з карэткай

Такія рамы маюць верхнюю трубу, якая спалучаецца пасярэдзіне сядловай трубы, замест верхняга пунтку, што павялічвае вышыню вольнай прасторы.

Першапачаткова адкрытыя рамы з'явіліся для таго, каб зняць забарону для жанчын апранаць спадніцы ці сукенкі пад час язды на ровары. У выніку такія ровары аказаліся вельмі зручнымі для ўсіх, з-за таго, што кіроўцы не трэба закідваць нагу ўверх, каб сесці на ровар. Таму ў сучаснасці такія ровары выкарыстоваюцца ўсіма, у незалежнасці ад пола.

У кансольнай веласіпеднай раме лінія верхняй трубы перасякае сядловую трубу, і плаўна пераходзіць за сядло, выгінаецца і сканчаецца хваставымі пер'ямі задняга трохвугольніка рамы. Кансольныя рамы звычайна выкарыстоўваюцца ў круізных, нізкаходных і "Wheelie" роварах. У многіх кансольных рамах прамыя толькі галоўная і седлавая трубы.

У лежыпедзе педалі растасаваны ні як на сядзячых роварах, пад кіроўцам, а ўперадзе ровара. Такім чынам раварыст прыймае камфортную для спіны ляжячую паставу. Такія ровары маюць аэрадынамічную перавагу над шашэйнымі роварамі, з-за чаго былі забаронены для ўдзелу ў гонках у Францыі ад 1934 года.

У ляжачай раме блок шатуноў размешчаны ззаду раварыста, сам кіроўца размяшчаецца лежачы на грудзях і жываце.

У такіх рамах выкарыстоўваецца дадатковая труба, якая ўтварае ферму, для павялічэння надзейнасці канструкцыі ровара.

Складальныя рамы характарызуюцца магчымасцю складвацца да кампактных памераў для транспарціроўкі ці паркоўкі ровара.

Пэнні-фартынг

[правіць | правіць зыходнік]

Рама падыходзіць для ровараў, у якіх пярэдняе кола вялікае, а задняе — малое

Тандэмны веласіпед ды сацыялайзер — гэта ровары, прадвызначаныя для двух ці больш кіроўцаў.