Перайсці да зместу

Галерэя старых майстроў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Галерэя старых майстроў
Заснаваны 1855
Заснавальнік Аўгуст Моцны[1] і Аўгуст Саксонскі[1]
Месцазнаходжанне Семпербау-ам-Цвінгер, Тэатэрплац, Дрэздэн
Наведвальнікі
  • 500 000 чал.
Памеры фонду 750 item
Адрас Theaterplatz 1 і Theaterplatz 1, 01067 Dresden
Праезд Трамвай 1, 2, 4, 8, 11, 12
Адкрыты аўт-няд 10.00-18.00
gemaeldegalerie.skd.museum (ням.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Галерэя старых майстроў (ням.: Gemäldegalerie Alte Meister) у Дрэздэне (ці проста Дрэздэнская галерэя) — выключная па якасці калекцыя з прыблізна 750 карцін старых майстроў, набытых у XVIII стагоддзі саксонскімі кіраўнікамі з альберцінскай лініі Ветынаў. Цяпер уваходзіць у склад Дзяржаўных мастацкіх збораў Дрэздэна.

Збор Ветынаў

[правіць | правіць зыходнік]

Як і ў многіх манаршых рэзідэнцыях, пачатак сусветна вядомаму збору быў пакладзены заснаваным у 1560 годзе кабінетам прыгожых мастацтваў (Kunstkammer), дзе разам з прыроднымі феноменамі, вырабамі ручной працы выстаўляліся палотны італьянскіх і фламандскіх майстроў жывапісу.

Сістэматычна ж збіраць творы старых майстроў пачаў курфюрст Аўгуст II Моцны (1670-1733), які славіўся знаўцам мастацтва і перабудаваў увесь цэнтр Дрэздэна. У 1722 годзе адбылася інвентарызацыя збору жывапісу, вылучанага з кунсткамеры. Па загадзе курфюрста яго выставілі на агляд прыдворнай шляхты ў перабудаваным будынку прыдворнай стайні. Акрамя жывапісу, збор саксонскіх курфюрстаў уключаў унікальную калекцыю фарфору, цікавую падборку навуковых інструментаў і гравюрны кабінет — старэйшая ў Цэнтральнай Еўропе калекцыя графікі.

Запал да збірання твораў мастацтва атрымаў у спадчыну ад бацькі Аўгуст III. Як і бацька, ён мог сабе дазволіць вельмі дарагія пакупкі за кошт паступленняў з казны Рэчы Паспалітай, выбарны трон якой ён займаў. Для набыцця ён выбіраў толькі шэдэўры, слухаючы парады Альгароці.

У 1741 году Аўгуст III набыў 268 палотнаў са збору Валенштэйна, у тым ліку «У зводніцы» Яна Вермеера Дэлфцкага. Трохі пазней за імі рушылі ўслед шматлікія працы з каралеўскай галерэі ў Празе, а ў 1745 годзе — «сто лепшых карцін» са збору збяднелага герцага Мадэнскага, сярод якіх былі працы Карэджа, Веласкеса, Тыцыяна. Калекцыя галерэі адлюстроўвала густы еўрапейскай арыстакратыі эпохі Асветы. "Каралём мастакоў" у той час лічыўся Рафаэль, а яго лепшай станковага працай — «Сікстынская Мадонна». Гэтае палатно ўдалося прывезці з царквы Сан-Сікста ў П’ячэнца.

Будаўніцтва Цвінгера

[правіць | правіць зыходнік]
Будынак Дрэздэнскай галерэі ў складзе Цвінгера

Сямігадовая вайна і страта Ветынамі кантролю над Рэччу Паспалітай паклалі канец узлёту Фларэнцыі-на-Эльбе, як тады называлі Дрэздэн. Толькі праз стагоддзе горад зноў сабраўся з сіламі, і гарадскім саветам было прынята рашэнне аб будаўніцтве будынка музея. Нягледзячы на тое, што пад будаўніцтва было аблюбавана іншае месца, дырэктар Дрэздэнскай дзяржаўнай будаўнічай школы Готфрыд Земпер прапанаваў праект палаца мастацтва ў стылі неарэнесанса, замыкаючы сабой прастору Тэатральнай плошчы. У 1847 годзе пачалося будаўніцтва будынка, і ўжо ў 1855 годзе адбылося яго адкрыццё.

У 1931 годзе было вырашана пакінуць у галерэі толькі творы старых майстроў, а мастацтва XIX-XX стагоддзяў было пераведзена ў Новую галерэю.


Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Harald Marx: Meisterwerke aus Dresden. Gemäldegalerie Alte Meister. E. A. Seemann, Leipzig 2009. ISBN 978-3865020147
  • Harald Marx: Gemäldegalerie Dresden - Führer Alte Meister . E. A. Seemann, Leipzig, 3. Aufl., 2006, ISBN 978-3865020215
  • Henner Menz: Die Dresdener Gemäldegalerie . Th. Knauer Nachf., München, 1. Aufl., 1962

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
commons: Галерэя старых майстроў на Вікісховішчы
  1. ↑ а б https://gemaeldegalerie.skd.museum/en/about-us/
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Галерэя_старых_майстроў&oldid=4648964"