Геранталогія
Геранталогія (ад стар.-грэч.: γέρων — «стары» і λόγος - «веданне, слова, вучэнне») — навука, якая вывучае біялагічныя, сацыяльныя і псіхалагічныя аспекты старэння чалавека, яго прычыны і спосабы барацьбы з ім (амаладжэнне). Узнікла каля стагоддзя назад.
Складовымі часткамі геранталогіі з'яўляюцца герыятрыя — вучэнне пра хваробы, звязаныя з інвалюцыйнымі зменамі, а таксама асаблівасці лячэння і прафілактыкі захворванняў у пажылым і старэчым узросце, герагігіена, якая вывучае пытанні агульнай і спецыяльнай гігіены людзей старэйшых узроставых груп і герантапсіхалогія, якая вывучае псіхолага-паводніцкія асаблівасці людзей пажылога і старога ўзросту.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Обри де Грей — «Отмена Старения Архівавана 29 жніўня 2012.» на сайте Института Биологии Старения.
- «Отечественные записки». № 3 (24) (2005). Старость как социальное явление, институт старости в России.
- Амосов Н. М., Преодоление старости, — «Будь здоров», Москва, 1996, 190 с [2].
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Геранталогія
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
