Джузэпэ Баніта
| Джузэпэ Баніта | |
|---|---|
 | |
| Род дзейнасці | мастак |
| Дата нараджэння | 11 студзеня 1707 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 9 мая 1789 (82 гады) |
| Месца смерці | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Джузэпэ Баніта (іт. Giuseppe Bonito; 1 лістапада 1707, Кастэламарэ-дзі-Стабія — 19 мая 1789, Неапаль) — італьянскі мастак неапалітанскай школы, які пісаў у пераходны перыяд ад позняга барока да класіцызму.
Жыццё і творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Дж. Баніта быў вучнем неапалітанскага мастака Франчэска Салімена, яго раннія працы пераймаюць манеру малюнка Салімены. Пазней Баніта знаходзіць свой уласны творчы стыль, для якога ўласцівы асаблівае асвятленне на палатне фігур і пабудоў. Асноўнымі тэмамі карцін мастака былі партрэт і жанравыя сцэнкі. Ён пакінуў таксама шматлікія творы рэлігійнага жывапісу, напісаныя па заказах розных неапалітанскіх цэркваў і сабораў.
У 1751 годзе Дж. Баніта становіцца прыдворным мастаком неапалітанскага каралеўскага двара, у 1752 годзе яго прымаеюць у члены акадэміі святога Лукі ў Рыме. У 1755 годзе Баніта ўзначальвае адкрытую ў Неапалі Акадэмію ды Бела Арці і становіцца дырэктарам каралеўскай фабрыкі габеленаў.
Мастак шмат увагі надаваў таксама фрэскаваму жывапісу. Выконваючы буйныя заказы ў гэтай галіне, Баніта супрацоўнічае з іншым буйным майстрам XVIII стагоддзя — Франчэска дэ Мура. Жанравыя палотны Дж. Баніта, якія паказваюць вулічныя сцэнкі з бездагляднымі дзецьмі і фігурамі з камедыя дэль артэ грубаватыя, аднак вельмі маляўнічыя і жывыя.