Віды роду — вялікія, слаба разгалінаваныя, вечназялёныя дрэвы з каранямі-падпоркамі і простымі лістамі.
Кветкі буйныя, белага ці чырвонага колеру, развіваюцца на ствалах (каўліфлорыя) або буйных галінах (раміфлорыя), раскрываюцца да вечара і апыляюцца кажанамі і пчоламі.
Плады дурыяну дасягаюць у дыяметры да 20 см і масы да 4 кг. Маюць вельмі цвёрдую абалонку і пакрытыя магутнымі калючкамі, якія абараняюць змесціва недаспелага плода ад жывёл. Раскрываецца плод пяццю створкамі, па краі якіх размешчана цёмнае насенне з сакавітымі прыдаткамі — арылусамі. Плады дурыяну, нягледзячы на агідны пах, які выключае іх захоўванне ў закрытых памяшканнях, лічацца найбольш каштоўнай садавіной ў Паўднёва-Усходняй Азіі і ў Паўднёвай Амерыцы (у прыватнасці ў Бразіліі). Дурыян мае арэхава-сметанковы смак, мае рэзкі пах, які нагадвае пах часнаку, тухлай рыбы і каналізацыі.
