Ледавіковая штрыхоўка

Ледавіковая штрыхоўка — сістэмы тонкіх паралельных драпін, якія нанесены на цвёрдыя пароды пяском і жвірам, уключаным у ніжнюю паверхню ледавіка.

У шырокім сэнсе пад ледавіковай штрыхоўкай разумеюць усе дробныя формы рэльефу, выпрацаваныя ў пародах ложа дзеяннем ледавіковай эрозіі.

Так, з уздзеяннем больш дробных часціц звязана ледавіковая паліроўка, а самыя буйныя штрыхі, звязаныя з уздзеяннем валуноў, называюць ледавіковымі разорамі. У мяккіх пародах на востраве Келіз ледніковыя разоры дасягаюць 120 м даўжыні, 11 м шырыні і 3 м глыбіні. На цвёрдых далікатных пародах штрыхоўка і барознавасць суправаджаюцца серпападобнымі шнарамі (зарубкамі) і расколінамі-паўмесяцамі, арыентаванымі па нармалі да рысак і баразён.

Ледавіковую штрыхоўку, нараўне з іншымі прыкметамі, выкарыстоўваюць для таго, каб вызначыць кірунак руху лёду старажытных зледзяненняў.

Ледавіковая штрыхоўка на барановых ілбах, гара Рэйнір
Ледавіковая штрыхоўка (злева) і паліроўка (справа). Да штрыхоўкі не адносіцца папярочная расколіна (на пярэднім плане).
Ледніковыя разоры ў вапняках на востраве Келіз, Агая