Перайсці да зместу

Мегабайт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вымярэнне ў байтах
ГОСТ 8.417-2002 Прыстаўкі СІ прыстаўкі МЭК
Назва Сімвал Ступень Назва Ступень Назва Сімвал Ступень
байт Б 20 - 100 байт B Б 20
кілабайт КБ 210 кіла- 103 кібібайт KiB КіБ 210
мегабайт МБ 220 мега- 106 мебібайт MiB МіБ 220
гігабайт ГБ 230 гіга- 109 гібібайт GiB ГіБ 230
тэрабайт ТБ 240 тэра- 1012 тэбібайт TiB ТіБ 240
петабайт ПБ 250 пета- 1015 пебібайт PiB ПіБ 250
эксабайт ЭБ 260 экса- 1018 эксбібайт EiB ЭіБ 260
зэтабайт ЗБ 270 зэта- 1021 зэбібайт ZiB ЗіБ 270
йотабайт ЙБ 280 йота- 1024 йобібайт YiB ЙіБ 280

Мегабайт (скар. Мбайт; міжнароднае скар.: Mbyte, MB) — адзінка вымярэння колькасці інфармацыі; можа абазначаць 106 (1 000 000) або 220 (1 048 576) байт.

Міжнародная сістэма адзінак рэкамендуе выкарыстоўваць прыстаўку «мега-» толькі для абазначэння 106, а для 220 байт прынята найменне мебібайт. У той жа час склалася практыка, калі тэрмін выкарыстоўваецца для абазначэння 220 байт.

Аднойчы спецыялісты па інфарматыцы заўважылі, што велічыня 210 (1024) вельмі блізкая да 1000, і для абазначэння аб'ёму даных у 1024 байт сталі выкарыстоўваць прэфікс міжнароднай сістэмы адзінак СІ «кіла-». Гэты падыход добра працаваў на працягу аднаго-двух дзесяцігоддзяў, бо кожны, хто казаў пра кілабайт, меў на ўвазе 1024 байт. Але з часам дкамп'ютарамі пачалі больш арыстацца людзі, якія не з'яўляліся прафесіяналамі ў гэтай сферы, для якіх прыстаўка кіла - азначае 1000 (у адным кіламетры 1000 метраў).

З часам, захоўванне гігабайт і тэрабайт даных стала звычайнай справай, і па шэрагу практычных меркаванняў двайковая арыфметыка стала менш зручнай, чым дзесятковая. Як ввнік, людзі перасталі разумець, што маецца на ўвазе пад словам мегабайт. Так, вытворцы аператыўнай памяці звычайна разглядалі мегабайт як 220, а вытворцы знешніх назапашвальнікаў (напрыклад, жорсткіх дыскаў), як правіла, лічылі, што мегабайт эквівалентны 106 байтам. Хуткасць перадачы інфармацыі Мбайт/с падчас праектавання лакальных сетак прымалася за 220 байт/с, у той час як у тэлекамунікацыйных сістэмах тая ж велічыня лічылася як 106 байт/с. Акрамя таго, з'явілася трэцяя інтэрпрэтацыя мегабайта як 1 024 000, напрыклад, для абазначэння фармату 1,44 дыскет. Такім чынам, праблема блытаніны стала рэальнай.

Улічваючы гэтыя асаблівасці таго, што адбываецца, камітэт Міжнародная камісія электрасувязі прыняў рашэнне, што прыстаўка мега- павінна выкарыстоўвацца ў традыцыйным і ўсімі вядомым сэнсе (106), за выключэннем выпадкаў, калі двайковая памернасць мегабайта паказаная відавочна. Першая версія дакумента МКЭ была апублікаваная ў 1998 годзе, другая рэдакцыя выйшла ў 2000 годзе. Пазней падобнае рашэнне адбілася і ў міжнароднай сістэме адзінак. Так, у дакуменце «Брашура СІ» «маецца рэкамендацыя выкарыстоўваць найменне «мегабайт» для абазначэння велічыні 106 байт, а для велічыні 220 байт ўжываць найменне «мебібайт».

Гістарычна ў шэрагу сфер абазначэнне мегабайта ў якасці 220 засталося ў практыцы. Так, яно можа выяўляцца ў асобным праграмным забеспячэнні (напрыклад, у аперацыйных сістэмах сямейства Windows) і прысутнічае ў стандарце 1999 года JEDEC 100B.01.