Прагляд зыходнага тэксту старонкі Насельніцтва Германіі

[[Файл:Population of German territories 1800 - 2000.JPG|thumb|Дынаміка колькасці насельніцтва нямецкіх земляў, 1800—2000]]
З '''насельніцтвам''' у 83 млн чалавек [[Германія]] з’яўляецца самай многанаселенай сярод краін, што цалкам знаходзяцца ў Еўропе і першай краінай [[Еўрапейскі Саюз|ЕС]]. На працягу апошніх дзесяцігоддзяў для Германіі характэрны адмоўны натуральны прырост і старэнне насельніцтва. Германія з’яўляецца еўрапейскім лідарам па прыёме [[Іміграцыя|імігрантаў]], што ў рэшце рэшт вылілася ў [[Міграцыйны крызіс у Еўропе|міграцыйны крызіс]]. Іміграцыя ператварыла Германію з монанацыянальнай краіны ў шматнацыянальную. Германія — краіна гарадоў, прычым ніводзін горад не вылучаецца завялікімі памерамі. Найбуйнейшая ўрбанізваная зона ляжыць у сярэднім цячэнні Рэйна з адгалінаваннем на ягоны прыток Рур і вядома як Рэйн-Рурскі мегалаполіс з ядрамі ў [[Дортмунд]]зе і [[Эсэн]]е.

== Дэмаграфія ==
[[Файл:Population pyramid of Germany 2016.png|thumb|Полава-ўзроставая піраміда, 2016]]
Па колькасці насельніцтва (каля 83 млн чал.)<ref>https://www.destatis.de/EN/PressServices/Press/pr/2019/01/PE19_029_12411.html</ref> Германія займае першае месца ў Еўропе (без [[Расія|Расіі]]). Паводле перапісу 2011 года, насельніцтва Германіі на 31 снежня 2011 года складала 80.327.900 жыхароў. 15,7 % насельніцтва былі маладзей за 18 гадоў, 42,3 % паміж 18 і 49 гадамі, 20,8 % паміж 50 і 64 гадамі. 21,2 % былі старэйшымі за 65 гадоў. Вялікая працягласць жыцця (80,9 гадоў у 2018) з’яўляецца адной з прычын старэння насельніцтва. Сярэдні ўзрост у 2018 годзе складаў 47,4 гадоў.<ref>https://www.cia.gov/library/publications/resources/the-world-factbook/geos/gm.html {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20150530030933/https://www.cia.gov/library/publications/resources/the-world-factbook/geos/gm.html |date=30 мая 2015 }}</ref>

Узровень нараджальнасці ў 2018 годзе быў вельмі нізкім у параўнанні з іншымі краінамі свету (8,6 на 1000), [[Сумарны каэфіцыент нараджальнасці|у сярэднім на кожную жанчыну]] прыходзілася 1,46 дзіцяці. Асабліва нізкая нараджальнасць адзначаецца на ўсходніх землях, на тэрыторыі былой [[ГДР]].
Смяротнасць у 2018 годзе складала прыблізна 11,8 на 1000 жыхароў.<ref>https://www.cia.gov/library/publications/resources/the-world-factbook/geos/gm.html {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20150530030933/https://www.cia.gov/library/publications/resources/the-world-factbook/geos/gm.html |date=30 мая 2015 }}</ref>. Такія адмоўныя дэмаграфічныя паказчыкі назіраюцца з канца ХХ стагоддзя, таму для Германіі характэрна ўстойлівая дэпапуляцыя, праўда, значна кампенсаваная іміграцыяй.

=== Іміграцыя ===
[[Файл:Drehscheibe Köln-Bonn Airport - Ankunft Flüchtlinge 5. Oktober 2015-0308.jpg|thumb|Мігранты ў Германіі, кастрычнік 2015]]
Палітыку прыцягнення працоўных мігрантаў ФРГ распачала яшчэ ў 1960-х, тады ж слоўнікавы склад многіх моў свету папоўніўся нямецкім «гастарбайтар». У 2010-х іміграцыя настолькі ўзрасла, што агульная колькасць насельніцтва павялічылася на 2 мільёны чалавек. Традыцыйна вялікія сем’і ў мігранцім асяроддзі павысілі агульную нараджальнасць. Паводле даследванняў 2015 года, 36 % дзяцей да 5 гадоў у Германіі прыйшлося на сем’і імігрантаў.

У 2016 каля 10 млн жыхароў Германіі (12 %) не мелі годзе нямецкага грамадзянства, што складае большую палову ад агульных 22,5 % імігрантаў ці дзяцей імігрантаў (гэтыя людзі, незалежна ад іх сённяшняга грамадзянства, ці прынамсі адзін з іх бацькоў, прыехалі ў Германію пасля 1955 года). У 2016 Германія знаходзіцца на другім месцы ў свеце пасля [[ЗША]] па колькасці імігрантаў. <ref>https://www.un.org/en/development/desa/population/migration/data/estimates2/estimates15.asp</ref>

== Этнічны склад ==
[[Файл:Oktoberfest-Kutscher.jpg|thumb|left|Мужчына ў баварскім народным строі]]
Этнічны склад насельніцтва Германіі даўно не аднастайны: хоць больш за 80 % жыхароў краіны — гэта немцы, іх доля працягвае скарачацца. У апошнія гады за кошт імігрантаў расце ўдзельная вага іншых этнічных груп. Найбольш іншаземцаў (11,7 %) у 2016 годзе завітала з іншых еўрапейскіх краёў (пераважна з [[Польшча|Польшчы]], Расіі і былой [[Югаславія|Югаславіі]]); 4,9 % складалі выхадцы з Заходняй Азіі — гэта пераважна туркі (каля 3 млн чалавек, найбольшая этнічная меншасць увогуле) і арабы.<ref>https://www.destatis.de/DE/Publikationen/Thematisch/Bevoelkerung/MigrationIntegration/Migrationshintergrund2010220167004.pdf?__blob=publicationFile</ref> У 2011—2015 колькасць афрыканскіх мігрантаў вырасла на 46 %, але іх доля пасюль не перавышае 1 %. Пры выбары месца жыхарства імігранты аддаюць перавагу больш заможным землям былой ФРГ. Гарадамі з найбольшай доляй іншаземцаў у 2010 годзе былі: [[Афенбах-на-Майне]] (25,8 %), [[Мангейм]] (23,6 %) і [[Мюнхен]] (23,5 %).<ref>Statistisches Bundesamt: Regionalatlas ([https://www.destatis.de/DE/ZahlenFakten/LaenderRegionen/Regionales/Regionaldaten.html online])</ref>.

Да традыцыйных нацыянальных меншасцей, чые продкі спрадвеку пражывалі на тэрыторыі краіны, у Германіі адносяць: датчан (лікам каля 50 000, зямля [[Шлезвіг-Гольштэйн]]); [[Лужычане|лужычан]] (60 000, зямля [[Саксонія (федэральная зямля)|Саксонія]], у горадзе [[Котбус]] [[лужыцкая мова]] з’яўляецца афіцыйнай); [[фрызы|фрызаў]] (землі [[Ніжняя Саксонія]] і Шлезвіг-Гольштэйн); цыган (паўсюль).<ref>https://web.archive.org/web/20130421151141/http://www.bmi.bund.de/SharedDocs/Downloads/EN/Broschueren/2010/nat_minderheiten.pdf?__blob=publicationFile</ref>
[[Файл:CLJessen Kaffeetrinken.jpg|thumb|Сям’я фрызаў за кавай, 1897]]

{| class="wikitable sortable zebra float-right" style="text-align:right; margin-left:1em;"
|+ Афіцыйная колькасць мігрантаў (2016)<ref name="gerpop16sg">[https://www.destatis.de/DE/ZahlenFakten/GesellschaftStaat/Bevoelkerung/MigrationIntegration/AuslaendischeBevolkerung/Tabellen/Geschlecht.html ''Ausländische Bevölkerung nach Geschlecht und ausgewählten Staatsangehörigkeiten''], Statistisches Bundesamt, abgerufen am 30. Juni 2017.</ref>
|- class="hintergrundfarbe4"
! Нумар !! Дзяржава !! Колькасць
|-
| 1. || style="text-align:left" | {{TUR}} || 1.492.580
|-
| 2. || style="text-align:left" | {{POL}} || 783.085
|-
| 3. || style="text-align:left" | {{SYR}} || 637.845
|-
| 4. || style="text-align:left" | {{ITA}} || 611.450
|-
| 5. || style="text-align:left" | {{ROM}} || 533.660
|-
| 6. || style="text-align:left" | {{GRC}} || 348.475
|-
| 7. || style="text-align:left" | {{HRV}} || 332.605
|-
| 8. || style="text-align:left" | {{BGR}} || 263.320
|-
| 9. || style="text-align:left" | {{AFG}} || 253.485
|-
| 10. || style="text-align:left" | {{RUS}} || 245.380
|}
У сваю чаргу каля 5 млн немцаў жывуць за мяжой.

== Мовы ==
[[Нямецкая мова]] ў Германіі мае статус дзяржаўнай, гэта самая распаўсюджаная мова, а таксама — сродак міжнацыянальных зносін. Яна роднасная з суседнімі галандскай і [[фрызская мова|фрызскай]] мовамі, у меншай ступені — з паўночнаеўрапейскімі, якія таксама адносяцца да германскай моўнай групы. Нямецкая мова з’яўляецца матчынай для найбольшай колькасці жыхароў ЕС (каля 100 млн чалавек). Папулярызацыю мовы па ўсім свеце праводзіць [[Інстытут імя Гётэ]]. Мовы нацыянальных меншасцей — фрызская, [[Верхнялужыцкая мова|верхнялужыцкая]], цыганская і інш. — абаронены [[Еўрапейская хартыя рэгіянальных моў|Еўрапейскай хартыяй рэгіянальных моў]].

== Канфесійны склад ==
[[Файл:Cologne cathedrale vue sud.jpg|thumb|[[Кёльнскі сабор|Кёльнская Катэдра]]]]
Рэлігійная гісторыя Германіі поўная супярэчнасцей і трагізму. Падчас Другой Сусветнай вайны было амаль цалкам знішчана іудзейскае насельніцтва. У пасляваенныя дзесяцігоддзі ў Заходняй Германіі канфесійная структура ўскладнялася за кошт іміграцыі, ГДРаўскія землі паскорана секулярызаваліся. За чвэрць стагоддзя пасля аб’яднання Германіі ўзрасла колькацсь мусульман і пратэстантаў [[Евангельскія хрысціяне|евангельскай веры.]] Станам на 2017 год, каля 57 % насельніцтва належыць да адной з хрысціянскіх канфесій: 28,2 % з’яўляюцца [[Каталіцтва|каталікамі]] (галоўным чынам на поўдні і захадзе краіны), 26 % — пратэстантамі (перад усім [[Лютэранства|лютэране]], што пераважаюць на поўначы), каля 2 % — праваслаўнымі (мігранты з усходняй і паўднёвай Еўропы). Ужо каля 5,5 % жыхароў Германіі вызнае [[іслам]]. Значная частка насельніцтва краіны (па некаторых звестках, каля 50 %) да ліку веруючых сябе не адносіць.

== Размяшчэнне і рассяленне насельніцтва ==
[[Файл:Aerial view of Essen.jpg|thumb|left|[[Эсэн]] — адно з ядраў Рэйн-Рура]]
Германія — адна з найбольш густанаселеных краін Еўропы. Сярэдняя шчыльнасць насельніцтва складае 230 чал./кв.км. Больш за 80 % насельніцтва Германіі жыве ў гарадах, трэцяя частка з іх — у буйных гарадах, пры гэтым ніводзін горад не вылучаецца гіпертрафаванасцю. [[Берлін]] (3,7 млн чал), [[Гамбург]] (1,8 млн), [[Мюнхен]] (1,4 млн) з’яўляюцца ядрамі найбуйнейшых агламерацый. Усяго нямецкая статыстыка выдзяляе 11 агламерацый (Metropolregion), 33 гарады выдзяляюцца як рэгіяполісы (Regiopole).<ref>http://www.deutsche-metropolregionen.org/fileadmin/ikm/01_monitoring/IKM_Monitoring2010.pdf {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20120712162917/http://www.deutsche-metropolregionen.org/fileadmin/ikm/01_monitoring/IKM_Monitoring2010.pdf |date=12 ліпеня 2012 }}</ref> У [[мегалаполіс]]е Рэйн-Рур пражываюць каля 12 млн чал. Мегалаполіс працягваецца ланцужком уздоўж Рэйна і яго прытокаў і, складаючыся з падобных памерамі гарадоў-ядраў ([[Кёльн]], [[Эсэн]], [[Бохум]], [[Дортмунд]], [[Дзюсельдорф]]), па сутнасці з’яўляецца [[канурбацыя]]й.

{{Зноскі}}

== Спасылкі ==
{{Commons|Category:}}
{{Еўропа паводле тэм|Насельніцтва}}
{{Германія ў тэмах}}
{{Бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:Насельніцтва Германіі| ]]