Палякі Эстоніі
Палякі Эстоніі — польская нацыянальная меншасць у Эстоніі.
Гісторыя палякаў на эстонскай зямлі сягае ў 16 стагоддзе. Паўднёвыя раёны цяперашняй Эстоніі ўваходзілі ў той час у склад Рэчы Паспалітай. Адміністрацыйна ўваходзілі ў Пярнаўскае і Дэрпцкае ваяводствы. Пярну і Дорпат (цяпер Тарту) былі самымі паўночнымі правінцыйнымі гарадамі ў польскай гісторыі. Польскія езуіты заснавалі ў Дэрпце калегіум. Аднак, калі горад захапілі шведы (1625), езуіты былі выгнаны з горада, а калегіум зачынены.
У савецкія часы шмат палякаў прыязджала ў Эстонію шукаць працу на сланцавых шахтах, ва ўстановах і прамысловых прадпрыемствах Таліна і Тарту; гэтая група была часткова асімілявана, але, нягледзячы на гэта, колькасць палякаў (зафіксаваная перапісамі насельніцтва) дынамічна расла. Перапіс 1959 г. зафіксаваў 2256 палякаў, 1970 г. — 2651, 1979 г. — 2896, а падчас апошняга перапісу ў СССР — 3008 чалавек.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Eesti Rahvastiku Lillepärjas