Сумчаты д’ябал[1] (Sarcophilus laniarius; стар. Sarcophilus harrisii (Boitard, 1841)) — млекакормячае сямейства драпежных сумчатых; адзіны сучасны від роду Sarcophilus.
Яго чорная афарбоўка, велізарная пашча з вострымі зубамі, начныя крыкі і люты нораў далі першым еўрапейскім пасяленцам падставу назваць гэтага драпежніка «д’яблам».
Сумчаты д’ябал — самы буйны з сучасных сумчатых драпежнікаў. Каржакаватая жывёла памерам з невялікага сабаку, аднак, з цяжкім целаскладам і цёмнай афарбоўкай больш нагадвае мініяцюрнага мядзведзя. Даўжыня яго цела 50-80 см, хваста — 23-30 см. Памеры цела залежаць ад узросту, месцажыхарства і харчавання. Самцы буйнейшыя за самак. Буйныя самцы важаць да 12 кг пры вышыні ў карку да 30 см.
Зноскі
↑Напісанне ў адпаведнасці з Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15)., арт. Сумчатыя. Подпіс пад выявай
