Экадыягностыка
Экадыягностыка (экалагічная дыягностыка) — выяўленне і вывучэнне прыкмет, якія характарызуюць сучасны і чаканы стан навакольнага асяроддзя, экасістэм і ландшафтаў, а таксама распрацоўка метадаў і сродкаў выяўлення, папярэджання і ліквідацыі негатыўных экалагічных з'яў і працэсаў[1].
Зноскі
- ↑ Егоренков, Кочуров…
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Егоренков Л. И., Кочуров Б. И. Геоэкология. — М.: Финансы и статистика, 2005. — 320 с.: ил.;
- Кочуров Б. И. Геоэкология: экодиагностика и эколого-хозяйственный баланс территории. — Смоленск: СГУ, 1999. — 154 с.;
- Кочуров Б. И. Экодиагностика и сбалансированное развитие. — М.-Смоленск: Маджента, 2003. — 384 с.: ил.;
- Сачок Г. И., Саливончик С. В. Экодиагностика луговых фитоценозов в информационно-моделирующей системе «Биогеоценотическое разнообразие Беларуси» // Природопользование. — Вып. 5. — 1999. — С. 32-35.;
- Экологическая диагностика / Под ред. В. В. Клюева. — М.: Знание, 2000. — 496 с.