Экалагічныя праблемы ў Казахстане

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

У Рэспубліцы Казахстан цяжкае становішча з экалогіяй. Асноўныя крыніцы забруджання — гэта прамысловасць, сельская гаспадарка, транспарт і іншыя фактары. Больш адчувальнай з'яўляецца атмасфера, у яе слаі паступаюць газападобныя і вадкія забруджвальныя рэчывы.

Радыяцыйнае забруджанне[правіць | правіць зыходнік]

Гэта адно з найбуйнейшых экалагічных праблем у Казахстане, якое з'яўляецца наступствам ядзерных выпрабаванняў. Ядзерныя доследы, што праводзіліся з 1949 года спрычыніліся масавага заражэння ў Цэнтральнай і Усходняй частках Казахстана. Таксама на ўзрастанне радыяцыйнага фону ўплываюць азонавыя дзіркі, якія ўтвараюцца пры запуску касмічных караблёў.

Водныя рэсурсы[правіць | правіць зыходнік]

На тэрыторыі Казахстана адной з глабальных праблем лічыцца нястача водных рэсурсаў. Няправільнае размеркаванне і ўжытак водных рэсурсаў прывялі да знясілення крыніц прэснай вады. Водныя рэсурсы вылічаны на абвадненне 8-10 млн. га, тым часам як у Казахстане і Сярэдняй Азіі прыблізна 50-60 млн. га.

Аральскае мора[правіць | правіць зыходнік]

Адным з прыкладаў з'яўляецца Аральскае мора, якое было высушана з-за няправільнага выкарыстання вод Амудар'і і Сырдар'і. Што спрычынілася вымірання многіх выглядаў рыб, падвышэння салёных грунтовых вод, а таксама змены кірунку ветру.

На сённяшні дзень Амудар'я дасягае Арала ў зімовы перыяд часу, што паспрыяла скарачэнню плошчы акваторыі на 1/3. Аб'ём вады зменшыўся на 60%, што спрыяла ўзросту сярэдняй салёнасці вод у 2.5 разы.

Атмасфера[правіць | правіць зыходнік]

Прычынай забруджання атмасфернага слоя з'яўляюцца няпоўнае выкарыстанне паліва і састарэлыя тэхналогіі вытворчасці. Асноўныя забруджвальныя рэчывы — гэта пыл, дыяксід шэры, дыяксід азоту, вуглевадароды, фенол, свінец, серавадарод, хлорысты вадарод, аміяк і іншыя.

Ва Усходняй частцы Казахстана ў атмасферу выкідваюцца каля 2250 тысяч тон у год розных палютантаў. Тым часам як у Цэнтральнай частцы Казахстана вылучаюцца каля 1870 тысяч тон у год. Найменшае забруджанне ў Паўночнай і Паўднёвай частках Казахстана, у сярэднім каля 400 тысяч тон у год.

Законы пра экалогію[правіць | правіць зыходнік]

  • У Крымінальным кодэксе Рэспублікі Казахстан у кіраўніку 11 Пра экалагічныя злачынствы, агадана ст. 282. Забруджанне атмасферы, якая абвяшчае: Парушэнне правіл выкіду ў атмасферу забруджвальных рэчываў ці правіл эксплуатацыі ўсталёвак, збудаванняў і іншых аб'ектаў, калі гэта пацягнула забруджанне ці іншую змену прыродных уласцівасцяў паветра — нясуць адказнасць па крымінальным заканадаўстве.
  • Пастановай Урада Рэспублікі Казахстан у сакавіку 1999 г. ухвалена канцэпцыя парасонавага праекта “Паляпшэнне навакольнага асяроддзя для ўстойлівага развіцця Акмалінскай, Усходне-Казахстанскай, Карагандзінскай, Паўладарскай абласцей і горада Астаны.
  • У 1992 годзе была створана Міждзяржаўная каардынацыйная водагаспадарчая камісія (МКВК) і яе выканаўчыя органы – басейна-водныя арганізацыі «Сырдар'я» і «Амудар'я», навукова-даследчыцкі цэнтр МКВК і яго Сакратарыят.
  • У 1992 году Праграма ААН па навакольным асяроддзі (ПРААН) супольна з навукоўцамі і спецыялістамі Расіі і дзяржаў Цэнтральнай Азіі падрыхтавалі справаздачу «Дыягнастычнае вывучэнне распрацоўкі плана дзеянняў па выратаванні Аральскага мора».
  • 29 жніўня 1991 года Указам Прэзідэнта Рэспублікі Казахстан Сяміпалацінскі выпрабавальны ядзерны палігон (СВЯП) быў афіцыйна закрыты.