Перайсці да зместу

Этнаграфія

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Даследчык і шаман племені пігмеяў

Этнаграфія (ад стар.-грэч.: ἔθνος — «этнас» (народ) і γράφω — «пішу») — частка гістарычнай навукі, якая вывучае народы-этнасы і іншыя этнічныя ўтварэнні, іх паходжанне (этнагенез), склад, рассяленне, культурна-бытавыя асаблівасці, а таксама іх матэрыяльную і духоўную культуру.

Пад тэрмінам «этнаграфія» ў большасці заходніх краін маюць на ўвазе апісальную дысцыпліну (напрыклад, музеезнаўства) — у адрозненне ад агульнай тэарэтычнай плыні, «этналогіі», якая займаецца вырашэннем народазнаўчых праблем. Аднак у многіх выпадках гэтыя навуковыя галіны блізкія адна адной і цесна звязаныя.

  • Бромлей Ю. В. Этнос и этнография. — М.: 1973
  • Бромлей Ю. В., Марков Г. Е. Этнография. — М.: МГУ, 1982
  • Громов Г. Г. Методика этнографических экспедиций. — М. 1966.
  • Итс Р. Ф. Введение в этнографию: Учебное пособие. — Л.: Издательство Ленинградского университета, 1991
  • Пименов В. В. Основы этнографии: программа дисциплины. — М.: МГУ, 1988.
  • Пименов В. В. Основы этнологии: Учебное пособие Архівавана 20 лістапада 2010.. — М., МГУ, 2007.
  • Токарев С. А. Истоки этнографической науки. — М.: Наука, 1978.
  • Токарев С. А. История зарубежной этнографии. — М.: Высшая школа, 1978.
  • Токарев С. А. Этнография народов СССР. Исторические основы быта и культуры. — М.: МГУ, 1952.
  • Чебоксаров Н. Н., Чебоксарова И. А. Народы, расы, культуры. — М.: Наука, 1971.
  • Штернберг Л. Я. Этнография // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.