Аляксандр Уладзіміравіч Руцкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксандр Уладзіміравіч Руцкі
руск.: Александр Владимирович Руцкий
Дата нараджэння 27 студзеня 1932(1932-01-27)
Месца нараджэння
Дата смерці 17 сакавіка 2015(2015-03-17) (83 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці урач
Навуковая сфера траўматалогія і артапедыя
Месца працы
Навуковая ступень доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне
  • прафесар[d]
Альма-матар
Прэміі
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь
Узнагароды
ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Дружбы народаў медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» медаль «Ветэран працы»
Заслужаны дзеяч навукі Беларускай ССР Выдатнік аховы здароўя СССР

Аляксандр Уладзіміравіч Руцкі (27 студзеня 1932, в. Бартнікі, Баранавіцкі павет, Навагрудскае ваяводства, Польская Рэспубліка — 16 сакавіка 2015, Мінск[1]) — беларускі траўматолаг-артапед. Доктар медыцынскіх навук (1975), прафесар (1977), акадэмік НАН Беларусі (2002). Адзін з самых вядомых беларускіх хірургаў[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 27 студзеня 1932 года ў в. Бартнікі Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер — Баранавіцкі раён, Брэсцкая вобласць) ў сялянскай сям’і. У 1949 годзе скончыў сярэднюю школу г. Баранавічы, Мінскі медыцынскі інстытут (1955). Пасля інстытута працаваў урачом Парфіянаўскай участковай бальніцы (1955—1956), інспектарам ЦК Таварыства Чырвонага Крыжа, адначасова ардынатарам, загадчыкам артапеда-траўматалагічнага аддзялення Мінскай абласной клінічнай бальніцы (1956—1961).

У 1961 годзе абраны асістэнтам кафедры траўматалогіі і артапедыі БелДІУУ. У 1964 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Пераломы верхняга канца плечавой косткі і іх лячэнне». У 1975 годзе абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Асаблівасці клінікі і лячэння цяжкіх і ўскладненых пераломаў вобласці локцевага сустава ў дзяцей». Зацверджаны ў званні прафесара па кафедры траўматалогіі і артапедыі ў 1977 годзе.

Памёр 16 сакавіка 2015 года ў Мінску. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар і сааўтар больш за 250 навуковых прац, у тым ліку 8 ​​манаграфій.

Істотнае значэнне для медыцынскай навукі і практыкі аховы здароўя маюць працы, прысвечаныя пытанням аператыўнага і кансерватыўнага лячэння пашкоджанняў і захворванняў розных лакалізацый апорна-рухальнага апарата.

Усеагульнае прызнанне і грамадскі рэзананс атрымаў «рэнтгенадыягнастычнага атлас» ў двух тамах (1987), у якім ахоплены ўсе асноўныя саматычныя захворванні чалавека ў рэнтгенаўскім малюнку.

Ім прапанаваны шматлікія арыгінальныя метады эфектыўнага лячэння пашкоджанняў апорна-рухальнага апарата, накіраваныя на скарачэнне тэрмінаў лячэння хворых і зніжэнне інваліднасці.

У 1970 годзе А. У. Руцкі апублікаваў манаграфію «Пастаяннае выцяжэнне ў траўматалогіі і артапедыі», прысвечаную лячэнню пашкоджанням і захворванням апорна-рухальнага апарата. Кніга да гэтага часу не страціла сваёй актуальнасці, карыстаецца вялікай папулярнасцю сярод траўматолагаў-артапедаў і ўрачоў сумежных спецыяльнасцяў.

Шырокай вядомасцю карыстаецца апублікаваная ў 1985 годзе сумесна з прафесарам І. М. Грышыным манаграфія «Пашкоджанні магістральных крывяносных сасудаў», якая з’яўляецца арыгінальнай працай, якая асвятляе важныя аспекты гэтай складанай клінічнай праблемы.

Званні і ўзнагароды[правіць | правіць зыходнік]

За заслугі ў развіцці медыцынскай навукі і аховы здароўя А. У. Руцкаму ў 1982 годзе прысвоена званне заслужанага дзеяча навукі Беларускай ССР, у 1991 годзе ён абраны членам-карэспандэнтам НАН Рэспублікі Беларусь. У 1992 годзе ўдастоены звання лаўрэата Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі за цыкл работ «Распрацоўка і ўкараненне ў практыку сасудзістай хірургіі новых метадаў дыягностыкі і лячэння»[1]. У 2005 годзе абраны акадэмікам НАН. У 1999 годзе абраны акадэмікам Беларускай медыцынскай акадэміі, ганаровы акадэмік БелМАПА (дыплом № 1).

Зноскі

  1. а б в Памёр акадэмік-хірург Аляксандр Руцкі // Наша ніва, 17 сакавіка 2015. (бел.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]