Аляксей Васільевіч Маркаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксей Васільевіч Маркаў
Дата нараджэння 29 студзеня 1918(1918-01-29)
Месца нараджэння
Дата смерці 15 кастрычніка 1943(1943-10-15) (25 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў пагранічныя войскі
(1938—1941)
стралковыя войскі
(1941—1943)
Гады службы 19381943
Званне
Старшы лейтэнант
Старшы лейтэнант
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Герой Савецкага Саюза
ордэн Леніна ордэн Айчыннай вайны II ступені

Аляксей Васільевіч Маркаў (19181943) — савецкі ваенны. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (1943, пасмяротна). Старэйшы лейтэнант.

Биография[правіць | правіць зыходнік]

Аляксей Васільевіч Маркаў нарадзіўся 29 студзеня 1918 года ў вёсцы Васілёва Кастрамскога павета Кастрамской губерні Расійскай Рэспублікі (цяпер пасёлак Кастрамскога раёна Кастрамской вобласці Расійскай Федэрацыі) у сялянскай сям'і. Рускі. Скончыў сем класаў школы і курсы бухгалтараў. Да прызыву ў армію працаваў бухгалтарам у калгасе «Зара сацыялізму».

У шэрагі Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі А. В. Маркаў быў прызваны Кастрамскім райваенкаматам Яраслаўскай вобласці у 1938 годзе. Тэрміновую службу нёс у памежных войсках НКУС СССР на Далёкім Усходзе. Пасля тэрміновай службы паступіў у Ваенна-палітычнае вучылішча, якое скончыў у 1941 годзе. Служыў палітруком у Забайкальскай дывізіі войскаў НКУС СССР. У сувязі з скасаваннем інстытута палітрукоў у кастрычніку 1942 года атрымаў званне старэйшага лейтэнанта і ў лістападзе 1942 года быў прызначаны камсоргам 2-га стралковага батальёна 43-га Даурскага стралковага палка 106-й стралковай дывізіі якая фармавалась.

15 лютага 1943 года 106-я Забайкальская стралковая дывізія у складзе 70-й арміі была ўключана ў зноў створаны Цэнтральны фронт. У баях з нямецка-фашысцкімі захопнікамі старшы лейтэнант А. В. Маркаў з 28 лютага 1943 года. Аляксей Васільевіч удзельнічаў у абарончых і наступальных баявых дзеяннях на сеўскім кірунку, у ходзе якіх быў утвораны паўночны фас Курскай дугі. Летам 1943 года ён удзельнічаў у абарончай фазы Курскай бітвы і яе наступальнай часткі — Арлоўскай аперацыі. 1 верасня 1943 года 106-я стралковая дывізія была перададзена ў склад 65-й арміі і ўдзельнічала ў Чарнігаўска-Прыпяцкай аперацыі, у ходзе якой камсорг 2-га стралковага батальёна старшы лейтэнант Маркаў вызначыўся пры фарсіраванні ракі Дзясны і ў баях за плацдарм на яе правым беразе. Пастаянна знаходзячыся ў складзе батальёна, Аляксей Васільевіч натхняў байцоў асабістым прыкладам. За дзееянні пры фарсіраванні Дзясны старшы лейтэнант А. В. Маркаў быў узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны 2 ступені і прызначаны на пасаду камандзіра 1-га стралковага батальёна.

У кастрычніку 1943 года войскі Цэнтральнага фронту пачалі падрыхтоўку да другой фазе Бітвы за Дняпро, у ходзе якой 106-й стралковай дывізіі трэба было фарсіраваць водную перашкоду ля пасёлка Лоеў Гомельскай вобласці Беларускай ССР. 15 кастрычніка 1943 года старшы лейтэнант А. В. Маркаў знаходзіўся непасрэдна ў батальёне і пад моцным артылерыйскім і мінамётным агнём асабіста кіраваў яго пераправай. Будучы параненым, ён не пакінуў поля бою, забяспечыўшы пераправу батальёна на правы бераг. Сам Аляксей Васільевіч падчас пераправы асколкам міны быў забіты. Пахавалі яго ў вёсцы Каменка Задзерыеўскага сельскага савета Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украіны.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 30 кастрычніка 1943 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым адвагу і геройства старэйшаму лейтэнанту Маркаву Аляксею Васільевічу было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза пасмяротна.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Литература[правіць | правіць зыходнік]

  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
  • Голубев Е. П. Боевые звёзды. 2-е изд., перераб. и доп.. — Ярославль: Верхне-Волжское книжное издательство, 1972. — С. 145—146. — 592 с.
  • Герои огненных лет: очерки о Героях Советского Союза – ярославцах. 3-е изд / сост.: И. И. Сидоров, Б. П. Румянцев. — Ярославль: Верхне-Волжское книжное издательство, 1985. — С. 261—263. — 455 с.
  • Героев подвиги бессмертны: очерки о Героях Советского Союза – уроженцах Черниговской области / сост.: М. Ф. Церковный, А. Д. Шиганов, Б. Ф. Юрьев. — Киев: Политиздат Украины, 1982. — С. 385. — 422 с.


Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]