Аўліяр-Аладжынская бітва (1877)

Руска-турэцкая вайна, 1877—1878
Дата	20 верасня (2 кастрычніка) — 3 (15) кастрычніка 1877
Месца	у 30 кіламетрах на паўднёвы ўсход ад Карса, Асманская імперыя
Вынік	перамога рускіх
Праціўнікі
Расійская імперыя Асманская імперыя
Сілы бакоў
56 тысяч чалавек, 220 гармат 38 тысяч чалавек, 74 гарматы
Страты
764 забітых (у т.л.- 23 афіцэра), 4707 параненых (у т.л.- 204 афіцэра), 107 палонных (у т.л.- 1 афіцэр). Усяго- 5578 чал. (у т.л.- 228 афіцэраў). 10 438 забітых і параненых, 8948 палонных (у т.л.- 2 дывізіённых, 5 брыгадных генералаў, 259 афіцэраў), 3000 дэзерцівала. Усяго- 22 386 чал. (у т.л.- 7 генералаў), 35 гармат, 2 сцяга, 3 значка.

Аўліяр-Аладжынская бітва — бітва на Каўказскім ТВД (каля гор Аўліяр і Аладжа) у верасні-кастрычніку 1877 ў час руска-турэцкай вайны 1877—1878. Руская армія (М. Т. Лорыс-Мелікаў, 56 тыс. ч., 220 гарм.) пасля шэрагу беспаспяховых атак аладжынскіх вышыняў у канцы верасня 1877, абыйшла ўмац. пазіцыі турэцкай арміі (Мухтар-паша, 37 — 38 тыс. ч., 74 гарм.), а потым 15(3).10.1877 адначасовымі ўдарамі з фронту і тылу на працягу трох дзён атачыла і разбіла галоўныя сілы турэцкай арміі, рэшткі сіл адкінула да Карса.

У час бітвы руская армія ўпершыню выкарыстала тэлеграфную сувязь.