Барыс Іванавіч Ладыгін

Барыс Іванавіч Ладыгін
Барыс Іванавіч Ладыгін
Дата нараджэння	29 студзеня 1896
Месца нараджэння	Сквіра, Сквірскі павет[d], Кіеўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	31 кастрычніка 1981 (85 гадоў)
Дзеці	Вольга Барысаўна Ладыгіна і Арыядна Барысаўна Ладыгіна
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	Дарогабудаўніцтва
Месца працы	Дзяржплан БССР[d]; Галоўдартранс БССР[d]; Дзяржаўны навукова-даследчы аўтадарожны інстытут[d]; Саратаўскі аўтадарожны інстытут[d]; БНТУ;
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук
Навуковае званне	член-карэспандэнт АН БССР, прафесар
Альма-матар	Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт шляхоў зносін (1921);

Барыс Іванавіч Лады́гін^[1] (29 студзеня 1896, г. Сквіра, Кіеўская вобласць, Украіна — 31 кастрычніка 1981) — беларускі вучоны ў галіне дарожнага будаўніцтва. Член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1959), доктар тэхнічных навук (1957), прафесар (1958). Заслужаны работнік вышэйшай школы РСФСР^[2]. Дачка Вольга Барысаўна Ладыгіна — беларускі архітэктар.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Петраградскі інстытут інжынераў шляхоў зносін у 1921 годзе. З 1926 года кансультант будаўніча-транспартнай секцыі Дзяржплана БССР, з 1929 года начальнік сектара Галоўдартранса БССР, у 1931—1938 гадах загадчык секцыяй Беларускага навукова-даследчага аўтадарожнага інстытута. З 1938 года асістэнт, дацэнт, з 1946 г. загадчык кафедры, у 1951—1953 гадах дэкан, прафесар Саратаўскага аўтамабільна-дарожнага інстытута (руск.) (бел.. З 1958 г. загадчык кафедры, з 1966 г. прафесар-кансультант Беларускага політэхнічнага інстытута^[2].

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Працы ў галіне будаўніцтва (ням.) (бел. і ўдасканалення дарожных пакрыццяў. Распрацаваў прынцыпы класіфікацыі грунтоў і склаў карты тыповых грунтоў Беларусі. Вызначыў умовы тэхніка-эканамічнай мэтазгоднасці прымянення мясцовых каменных матэрыялаў і ў прыватнасці слабых пясчанікаў ў дарожным будаўніцтве. Сфармуляваў умовы трываласці і даўгавечнасці дарожных бетонаў, сістэматызаваў іх паказчыкі^[2].

Аўтар 59 навуковых прац, 84 вынаходніцтваў^[2].

Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Основы прочности и долговечности дорожных бетонов. Мн.: Изд-во МВСС и ПО БССР, 1963.
Строительство автомобильных дорог. Мн.: Высшая школа, 1965 (в соавт.).
Прочность и долговечность асфальтобетона. Мн.: Наука и техника, 1972 (в соавт.).

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

У шлюбе з Арыяднай Пампееўнай Александроўскай, сястрой беларускай спявачкі Ларысы Александроўскай, меў дачок Вольгу (1922—2008), кая стала архітэктарам, і Арыядну (нар. 1927), якая стала вучоным-эстэтыкам і музычным крытыкам.

Зноскі

↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9.
↑ ^а ^б ^в ^г Член-корреспондент ЛАДЫГИН Борис Иванович (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9). — С. 96.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Барыс Іванавіч Ладыгін у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)
Член-корреспондент ЛАДЫГИН Борис Иванович (руск.)

[БЭ9-1] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9.

[ЛБІ-2] а ^б ^в ^г Член-корреспондент ЛАДЫГИН Борис Иванович (руск.)

[1]

[2]