Грот (архітэктура)
Грот (фр.: grotte ад італ.: grotta) — тып паркавага збудавання (часам у выглядзе павільёна), муроўка і апрацоўка якога (ракавінкі, туф, камень) імітуюць натуральную пячору. Пашыраны ў еўрапейскім садова-паркавым мастацтве XVI—XVIII стст., на Беларусі — з XVIII ст.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Грот // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Грот (архітэктура)
