Катарына Сунесдотэр

Катарына Сунесдотэр
шведск.: Katarina Sunesdotter
Каралева-кансорт Швецыі каля 1243/1244 — 2 лютага 1250
Папярэднік	Хелена Петэрсдатэр Странгэ
Пераемнік	Сафія Дацкая
Нараджэнне	1215
Смерць	1252 Gudhem Abbey[d], камуна Фальчэпінг, лен Скараборг[d], Швецыя
Месца пахавання	Gudhem Abbey[d]
Род	Фолькунгі
Бацька	Sune Folkesson[d]
Маці	Хелена Сверкерсдотэр
Муж	Эрык Шапялявы
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Дзейнасць	манахіня
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Катарына Сунесдотэр, таксама вядомая як Катарына Імсеборгская (шведск.: Katarina Sunesdotter; 1215 — 1252) ― каралева-кансорт Швецыі з 1244 па 1250 гады, жонка караля Эрыка Шапялявага. Бліжэй да канца жыцця стала абатысай Гудхемскага манастыра.

Спадчынніца дынастыі Сверкераў

Катарына была старэйшай дачкой Хелены Сверкерсдотэр і Суне Фолькесана. У Катарыны не было братоў, а толькі адна сястра, Бенгта Сунесдотэр. Бабуля і дзядуля Катарыны па матчынай лініі былі каралём Сверкерам II і каралевай Бенедыктай. Паходзячы з роду Фолькунгаў і роду Сверкераў, яна была членам аднаго з гёцкіх кланаў. Бацька Катарыны Суне Фолькесан быў уладальнікам маёнтка Імсеборг, заканадаўца Вестергётланда, а ў некаторых крыніцах згадваецца як ярл Швецыі.

Каралева Швецыі

Эрык XI (1215—1250) з роду Эрыкаў стаў каралём у 1222 годзе і быў выгнаны з краіны сваім рэгентам каралём Кнутам II з 1229 па 1234 год. Эрык вярнуўся ў Швецыю пасля смерці Кнута ў 1234 годзе і валадарыў да сваёй натуральнай смерці ў 1250 годзе. Малады Эрык, згодна паўлегендарным крыніцам, кульгаў і заікаўся (шведск.: «läspe och halte»), і, як сцвярджаецца, быў лагодным. Эрык і Катарына ўступілі ў шлюб, каб умацаваць прэтэнзіі Эрыка на трон, паколькі Катарына была каралеўскай крыві па лініі маці. Вяселле адбылося ў 1243 або 1244 годзе ў Фюрысенгене каля Упсалы. Кэтрын атрымала вялізарны пасаг да шлюбу: некаторыя легенды рамантычна кажуць пра «палову каралеўства».

Паколькі яна пасля смерці Эрыка адразу ж прысвяціла сябе пустэльніцкаму рэлігійнаму жыццю, а не сям’і, прыводзіць да высновы, што хутчэй за ўсё ў іх не было дзяцей, якія выжылі. У якасці наступнага караля Швецыі быў абраны непаўнагадовы Вальдэмар Біргерсан, пляменнік караля Эрыка.

Каралева-удава і абатыса

Магіла Катарыны з копіяй надмагільнай пліты на руінах Гудхемскага манастыра.

Пасля смерці мужа Катарына, цяпер ужо каралева-удава, пайшла ў Гудхемскі манастыр. Паколькі звычайнае права Скандынавіі дыктавала, што кланавая ўласнасць не можа належаць члену рэлігійнага ордэна, яна перадала некаторыя землі, у тым ліку з яе каралеўскага пасагу, некаторым сваякам і аддала іншыя ў якасці ахвяраванняў царкоўным установам. Напрыклад, яе сястра Бенгта атрымала ў падарунак ад яе горад Сёдэрчопінг, адно з каралеўскіх уладанняў. Каралева-удава неўзабаве стала абатысай Гудхемскага манастыра і служыла на гэтай пасадзе да самай сваёй смерці ў сценах манастыра ў 1252 годзе.