Квінт Фабій Максім Кунктатар

Квінт Фабій Максім Кунктатар
лац.: Quintus Fabius Maximus Verrucosus
Род дзейнасці	старажытнарымскі палітык, старажытнарымскі ваенны
Дата нараджэння	не раней за 279 да н.э. і не пазней за 275 да н.э.
Месца нараджэння	Старажытны Рым
Дата смерці	203 да н.э.
Месца смерці	Рым, Рымская рэспубліка
Грамадзянства	Старажытны Рым
Бацька	Quintus Fabius[d]
Маці	невядома
Жонка	невядома
Дзеці	Quintus Fabius Maximus[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Квінт Фабій Максім Кунктатар або Квінт Фабій Максім Верукоз (лац.: Quintus Fabius Maximus Cunctator або лац.: Quintus Fabius Maximus Verrucosus; памёр у 203 годзе да н.э., Рым, Рымская рэспубліка) — старажытнарымскі военачальнік і палітычны дзеяч, консул у 233, 228, 215, 214 і 209 гадах да н.э. У 233 годзе да н.э. атрымаў перамогу над лігурамі. Да пачатку Другой Пунічнай вайны быў адным з самых уплывовых палітыкаў рэспублікі; верагодна, менавіта ён аб’явіў у 218 годзе вайну Карфагену ад імя Рыма.

Выступаў за асцярожную тактыку ў барацьбе з Ганібалам. У якасці дыктатара ўзначаліў рымскае войска ў 217 годзе, пазбягаў вялікіх бітваў і імкнуўся наносіць шкоду ворагу, дзейнічаючы на ​​яго камунікацыях і выкарыстоўваючы тактыку «выпаленай зямлі». Такім самым чынам ён дзейнічаў і ў кампаніях 215 і 214 гадоў у якасці консула. Вынікам стала істотнае паслабленне арміі Ганібала і звужэнне тэрыторыі, якую кантралявалі карфагеняне ў Італіі.

Апошняе дзесяцігоддзе свайго жыцця (213—203 гады да н.э.) Квінт Фабій правёў пераважна ў Рыме, з’яўляючыся адным з самых уплывовых сенатараў. Ён няўдала супрацьдзейнічаў Публію Карнелію Сцыпіёну (у будучыні Афрыканскаму), які настойваў на больш актыўных дзеяннях супраць Карфагена.

Антычныя аўтары, пачынаючы з Квінта Энія, прыпісвалі Квінту Фабію выключныя заслугі ў Другой Пунічнай вайне: было распаўсюджана меркаванне, што менавіта «марудлівасць» Квінта Фабія выратавала Рым.