Малыя Шчарбінічы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сяло
Малыя Шчарбінічы
Краіна
Суб’ект федэрацыі
Муніцыпальны раён
Сельскае паселішча
Каардынаты
Першая згадка
Ранейшыя назвы
слабада Шчарбініцкая, Новыя Шчарбінічы
Сяло з
Насельніцтва
324 чалавек (2010)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+7 48358
Паштовы індэкс
243612
Аўтамабільны код
32
Код АКАТП
15223827001
Малыя Шчарбінічы на карце Расіі ±
Малыя Шчарбінічы (Расія)
Малыя Шчарбінічы
Малыя Шчарбінічы (Бранская вобласць)
Малыя Шчарбінічы

Малыя Шчарбінічы (руск.: Малые Щербиничи) — сяло ў Злынкаўскім раёне Бранскай вобласці Расіі. Уваходзіць у склад Шчарбініцкага сельскага паселішча. Размешчана за 20 км на паўднёвы ўсход ад Злынкі, за 3 км на паўднёвы ўсход ад сяла Вялікія Шчарбінічы. Насельніцтва — 324 чалавека (2010).

Дзейнічаюць аддзяленне паштовай сувязі, сельская бібліятэка. Плаціна і вялікая сажалка на рацэ Вазе.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Згадваецца з першай паловы XVII стагоддзя як слабада Шчарбініцкая, у складзе Чолхаўскай воласці; казацкага насельніцтва не мела. З 1712 года згадваецца як прыхадское сяло з храмам Свяціцеля Мікалая (не захаваўся).

З другой паловы XVII стагоддзя да 1781 года ўваходзіла ў Тапальскую сотню Старадубскага палка (таксама называлася Новыя Шчарбінічы); затым у Навамесцкім, Навазыбкаўскім1809) павеце (з 1861 года — адміністрацыйны цэнтр Малашчарбініцкай воласці, з 1923 у Злынкаўскай воласці). У XIX стагоддзі дзейнічаў бурачнацукровы завод; у канцы XIX стагоддзя была адкрыта земская школа.

У 19291932 гг. у складзе Чуравіцкага раёна, у 19321939 гг. — у Навазыбкаўскім раёне, затым у Злынкаўскім, пры часовым скасаванні якога (19591988) — ізноў у Навазыбкаўскім. З 1919 года да 1930-х гг. і ў 19892005 гг. з’яўлялася цэнтрам Малашчарбініцкага сельсавета; паміж гэтымі перыядамі — у Вялікашчарбініцкім сельсавеце.

Гады 1859 1892 1901 1926 1979 1989 2002 2010
Насельніцтва 809 1001 1054 1032 398 480 380 324

Вядомыя асобы[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Населённые пункты Брянского края. Энциклопедический словарь. — Изд. 2-е, дополненное и исправленное. — Брянск: Десяточка, 2012. — С. 246. — 468 с. — 700 экз. — ISBN 978-5-91877-090-0.
  • А. М. Лазаревский. Описание старой Малороссии. — Том 1. Полк Стародубский. — 2-е издание. — Белые Берега: Десяточка, 2008. — С. 493. — 560 с. — ISBN 978-5-903201-27-3.