Палескія вандроўнікі

Палескія вандроўнікі
Палескія вандроўнікі
	Пале́скія вандро́ўнікі
	; Вокладка асобнага выдання
Жанр	Лірычна-дакументальны дзённік
Аўтар	Генадзь Пашкоў
Мова арыгінала	беларуская
Дата напісання	1998
Дата першай публікацыі	1998
Асобнае выданне	1998
Выдавецтва	Полымя
Колькасць старонак	208
Ілюстратар	Г. М. Бажанкова, Г. П. Пашкоў
Афармленне	Д. А. Афяроўскі, С. М. Дзерангоўская
Носьбіт	кніга
ISBN	985-07-0248-6

«Пале́скія вандро́ўнікі» — лірычна-дакументальны дзённік, напісаны пісьменнікам Генадзем Пашковым і надрукаваны тыражом 3 000 экзэмпляраў мінскім выдавецтвам «Полымя»^[1].

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

Сотні кіламетраў па Прыпяці і Гарыні прайшоў Генадзь Пашкоў з сябрамі на вёслах. Цікавыя прыгоды ў час вандровак, сустрэчы з далёкай і блізкай гісторыяй, сённяшнімі жыццёвымі праявамі надпрыпяцкай і прыгарынскай зямлі, з яе людзьмі, яркія і выразныя малюнкі прыроды.

Нямала пазнавальнага занатавана ў дарожных запісах «Ля ціхага акіяну» — пра малавядомую беларусам Паўднёвую Карэю.

Эпіграф да кнігі[правіць | правіць зыходнік]

Тваіх крыніц гаючых выпіць
не здолеў час крутых вятроў,
мая любоў і лёс мой
Прыпяць,
калыска песень і дубоў.
А ў дубняках па сцежках тайных,
блукаюць здані туманоў,
сівыя, быццам бы паданні
ля Юравіцкіх курганоў.
І хочацца
праз цемрадзь крыкнуць,
каб толькі — рэха ўсцяж ракі:
«Цячы, любоў і лёс наш,
Прыпяць,
злучай і сэрцы, і вякі!».

Крытыка і прызнанне твора[правіць | правіць зыходнік]

Супрацоўнік Беларускага Фонда культуры Георгій Ткацэвіч падчас сумеснага мерапрыемства Дзяржаўнага музея гісторыі беларускай літаратуры і бібліятэкі № 1 імя Л. Талстога «Мы прыйшлі на зямлю, каб любіць і рассыпацца промнямі сонца…» адзначыў пазнавальнасць падобнага тыпу падарожжаў^[2].

Па матывах кнігі аўтарам была створана радыёаповесць «Палескія вандроўнікі», за якую ён атрымаў Дзяржаўную прэмію Рэспублікі Беларусь^[3].

Зноскі

↑ Палескія вандроўнікі (нявызн.). Kamunikat.org. Праверана 2 кастрычніка 2021.
↑ Мы прыйшлі на зямлю, каб любіць і рассыпацца промнямі сонца... (нявызн.). Дзяржаўны музей гісторыі беларуская літаратуры. Праверана 29 верасня 2016.(недаступная спасылка)
↑ Музей-сядзібу Міцкевічаў «Завоссе» пад Баранавiчами наведалi літаратары (нявызн.)(недаступная спасылка). Наш край. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 29 верасня 2016.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Палескія вандроўнікі (нявызн.). Kamunikat.org. Праверана 2 кастрычніка 2021.

[bm-2] Мы прыйшлі на зямлю, каб любіць і рассыпацца промнямі сонца... (нявызн.). Дзяржаўны музей гісторыі беларуская літаратуры. Праверана 29 верасня 2016.(недаступная спасылка)

[3] Музей-сядзібу Міцкевічаў «Завоссе» пад Баранавiчами наведалi літаратары (нявызн.)(недаступная спасылка). Наш край. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 29 верасня 2016.

[1]

[2]

[3]