Підзамчэ (станцыя)

Станцыя
Підзамчэ
Аператар	Украінская чыгунка
Дата адкрыцця	12 ліпеня 1869
Код у АСКЧТ	370203
Код у «Экспрэс-3»	2218215
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Підзамчэ — вузлавая чыгуначная станцыя Львоўскай чыгункі на лініях Львоў — Цярнопаль і Підзамчэ — Ківэрці. Знаходзіцца ў Підзамчэ (Шаўчэнкаўскі раён Львова), у 7 км ад галоўнага чыгуначнага вакзала Львова.

Гісторыя

Станцыя Підзамчэ была пабудавана на лініі Львоў — Броды па заказе Львоўскага магістрата паміж схілам Замкавай гары і вул. Жоўкіўскай (цяпер вул. Б. Хмяльніцкага), часткова на землях былых могілак «Папарыўка» (Жоўкіўскіх могілак).

Рэгулярны рух цягнікоў у напрамку Бродаў, Золачыва і мяжы з Расійскай імперыяй пачаўся 12 ліпеня 1869 года. З 1870 года пачаўся рух у напрамку Цярнопаля, а ў 1871 годзе пачаўся рух цягнікоў да Падвалочыска. У 1897 годзе адбылося пашырэнне станцыі дзякуючы пракладцы другой каляіны. У 1907 годзе адбылося капітальнае пашырэнне станцыі па праекце тагачаснага дырэктара чыгункі ў Львове С. Рыбіцкага. Падчас рэканструкцыі станцыі над сучаснай вул. Апрышкіўскай фірмай Альфрэда Захарэвіча і Юзэфа Сасноўскага па праекце інжынера Ежы Венгерскага быў збудаваны жалезабетонны чыгуначны мост, які захаваўся да нашых дзён.

З 1909 года цягнікі пачалі курсіраваць таксама ў напрамку Падгайцаў праз Пэрэмышляны і Бэрэжаны, пазней была адкрыта лінія да Стаяніў. Пасля Першай сусветнай вайны лінія перайшла да польскай дзяржаўнай чыгункі. Падчас Другой сусветнай вайны чыгункай кіравала нямецкая імперская жалезная дарога (1941—1944 гг.). Пры набліжэнні фронту 22 ліпеня 1941 года гітлераўцы ўзарвалі частку мастоў, шляхі і станцыю Підгайці. Пасля адступлення Вермахта большую частку шляху не аднаўлялі, выкарыстаўшы частку рэек, шпалы для ваенных патрэб, і не перакладалі яе на прынятую ў СССР шырыню каляіны 1520 мм. Чыгуначная лінія, якая раней ішла да Падгайцаў, зараз амаль зруйнавана, і рух цягнікоў ёю не ажыццяўляецца.

Вакзал станцыі Підзамчэ вялікі і даволі цікавай канструкцыі. Ён часткова размешчаны на тэрыторыі былых могілак. Будынак вакзала выкананы з выкарыстаннем геаметрычных формаў у стылі неарэнесансу. У 1890-х і ў 1908—1909 гг. будынак рэканструяваны з захаваннем арыгінальнай стылістыкі першапачатковай пабудовы двухпавярховага будынка вакзала з цэнтральным рызалітам з праектам, вырабленым пад кіраўніцтвам кіраўніка дырэкцыі Львоўскай чыгункі Станіслава Рыбіцкага.

Падчас польска-ўкраінскай вайны 1918—1919 гг. вакол станцыі вяліся жорсткія баі. Вакзал станцыі быў моцна пашкоджаны і ў час Другой сусветнай вайны. Яго аднаўленне завяршылася толькі ў 1947 годзе. Далейшыя перабудовы ў 1950-х і 2000-х гг. значна змянілі першапачатковы выгляд вакзалу. У захаванай частцы старога будынка вакзала размясціліся чыгуначныя службы станцыі.

У 1966 годзе станцыя электрыфікавана пераменным токам у складзе ўчастка Львоў — Краснэ.

Каля станцыі былі знойдзеныя парэшткі цел 602 жыхароў Бесарабіі і Букавіны, ахвяр Галадамору і рэпрэсій 1946—1947 гг., якія былі перапахаваныя на Лычакаўскіх могілках.

З 10 ліпеня 2016 года тут пачаў спыняцца хуткасны цягнік Інтэрсіці+ № 743/744 Кіеў-Дарніца — Львоў. З 23 снежня 2016 года спыняецца цягнік «Інтэрсіці +» № 705/706 (33013) Кіеў — Пярэмышль. З 12 ліпеня 2017 года ў адказ на пажаданні пасажыраў чыгуначнікі ўстанавілі прыпынак на станцыі яшчэ сямі цягнікоў далёкага следавання.

У 2009—2010 гадах станцыя была адным з канцавых пунктаў руху гарадскога рэйкавага аўтобуса па маршруце Сыхіў — Підзамчэ. Гарадскі рэйкавы аўтобус курсіраваў да 2010 года, калі быў зняты з-за нерэнтабельнасці.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Підзамчэ (станцыя)