Саліпсізм

Саліпсізм (ад лац. solus — адзіны і ipse — сам) — спрэчны філасофскі падыход, крайняя форма суб'ектывізму, у якой ёсць толькі суб’ект, а ўся рэчаіснасць толькі сума яго ўражанняў. Заснавальнікам гэтай тэорыі лічыцца сафіст Горгій, які сцвярджаў, што:

• Нічога няма
• Нават калі штосьці ёсць, ніхто бы не мог пра гэта ведаць
• Нават калі бы хтосьці пра гэта ведаў, то не мог бы гэта нікому паведаміць.

Лічыцца, што паняцце «саліпсізм» увёў Рэнэ Дэкарт. Саліпсізм набліжаецца да ўсходняй філасофіі.

Гл. таксама

• Суб’ектыўны ідэалізм
• Адкрыты індывідуалізм
• Агнастыцызм
• Скептыцызм
• Мозг у колбе

Літаратура

• Grey, Denis. The Solipsism of Bishop Berkeley // «The Philosophical Quarterly» 1952 Volume 2. Number 9. pp. 338–349.
• Lenman J. Beliefs about Other Minds: a Pragmatic Justification // «American Philosophical Quarterly». — 1984/ — vol. 31. — № 3.
• Lepore E., Loewer B. Solipsistic Semantics. // In: «Midwest Studies in Philosophy», Minneapolis, 1986, vol. 10.
• Levin M. Why We Believe in Other Minds. // «Philosophy and Phenomenological Research» — 1984. vol. 44. — № 3.
• Stemmer N. The Hypothesis of Other Minds: Is It the Best Explanation? // «Philosophical Studies.» — 1987. — vol. 51. — № 1.
• Sturgeon N. L. Altruism, Solipsism and the Objectivity of Reasons. // «Philosophical Review.» — 1974. — № 3.