Юрый Вуеш

Юрый Вуеш
Юрый Вуеш
	в.-луж.: Jurij Wuješ
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	15 студзеня 1905
Месца нараджэння	Nebelschütz[d], Небельшуц[d], саюз абшчын Ам-Кростэрвасер[d], раён Каменц[d], Саксонія;
Дата смерці	22 снежня 1968 (63 гады)
Месца смерці	Баўтцэн, раён Баўтцэн[d], акруга Дрэздэн[d], ГДР;
Пахаванне	могілкі Святога Мікалая;
Грамадзянства	ГДР;
Месца працы	Домавіна (выдавецтва); Нямецка-сербалужыцкі народны тэатр; Q103843217?;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, настаўнік, літаратурны рэдактар, intendant, драматург
Узнагароды	прэмія імя Якуба Чышынскага

Юрый Вуеш (в.-луж.: Jurij Wuješ, 15 студзеня 1905, вёска Небельчыцы каля Будзішына, Германія — 22 снежня 1968, Будзішын, ГДР) — сербалужыцкі паэт, педагог, публіцыст, перакладчык, тэатральны дзеяч. Пісаў на верхнялужыцкай мове.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 15 студзеня 1905 года ў сялянскай сям’і ў сербалужыцкай вёсцы Небельчыцы ў ваколіцах Будзішына. З 1911 па 1918 год навучаўся ў народнай сярэдняй школе ў вёсцы Небельчыцы. З 1919 года вучыўся ў каталіцкім педагагічным вучылішчы ў Будзішыне, якое скончыў у 1926 годзе. Потым працаваў да 1929 года настаўнікам у горадзе Хросчыцы (Кроствіц). З 1929 па 1940 год быў настаўнікам у роднай вёсцы Небельчыцы.

З 1940 па 1945 год удзельнічаў у Другой сусветнай вайне. Пасля дэмабілізацыі з 1946 па 1949 год працаваў настаўнікам у Варнсдорфе. З 1949 па 1954 год быў галоўным рэдактарам газеты «Nowa Doba» і з 1954 па 1958 год — галоўным рэдактарам выдавецтва «Nowa Doba».

З 1958 па 1963 год быў рэжысёрам сербалужыцкага народнага тэатра і з 1963 года па 1968 год — галоўным драматургам Нямецка-сербалужыцкага народнага тэатра ў Будзішыне.

Памёр 22 снежня 1968 года ў Будзішыне. Пахаваны на могілках святога Мікалая ў Будзішыне.

Сачыненні[правіць | правіць зыходнік]

Займаўся перакладамі з нямецкай і славянскіх моў.

Сачыненні

Hdyž rěči wutroba, паэтычны зборнік, 1959;
Serbska poezija, анталогія, 1980.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Лаўрэат прэміі імя Якуба Чышынскага (1966).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Гугнин А. А., Введение в историю серболужицкой словесности и литературы от истоков до наших дней, Российская академия наук, Институт славяноведения и балканистики, научный центр славяно-германских отношений, М., 1997, стр. 160, ISBN 5-7576-0063-2
Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow, wud. wot: Jan Šołta, Pětr Kunze a Franc Šěn, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 1984

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Біяграфія (верхнялуж.)
Біяграфія Архівавана 14 мая 2021. (верхнялуж.)