Марыя Аляксандраўна Рыбакова
Марыя Аляксандраўна Рыбакова | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 6 снежня 1973[1] (50 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Маці | Natalya Ivanova[d] |
Альма-матар | |
Месца працы | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменніца, настаўніца, раманіст |
Мова твораў | руская |
Прэміі |
Марыя Аляксандраўна Рыбакова (руск.: Мари́я Александровна Рыбако́ва; 6 снежня 1973, Масква) — руская пісьменніца, філолаг, унучка пісьменніка Анатоля Рыбакова[2].
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзілася 26 мая 1936 года ў Маскве ў сям’і Аляксандра Анатольевіча Рыбакова і літаратурнага крытыка Наталлі Барысаўны Івановай (рэдактара часопіса «Знамя»).
Вучылася ў Маскоўскім дзяржаўным універсітэце імя М. В. Ламаносава на філалагічным факультэце, вывучала класічную філалогію. Потым вучылася ў Берлінскім універсітэце імя Гумбальта. Атрымала ступень доктара філасофіі ў Ельскім універсітэце, абараніўшы дысертацыю на тэму «Выкраданне дзяцей дэманамі старажытнасці: традыцыі апавядання, псіхалогія і замагільны свет».
У 2005—2006 гадах выкладала ў Каліфарнійскім універсітэце ў Лос-Анджэлесе. З восені 2007 года выкладае ва Універсітэце штата Каліфорнія ў Сан-Дыега.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Аўтар пяці кніг, а таксама шматлікіх апавяданняў, апублікаваных у часопісах «Звезда», «Дружба народов» і «Иностранная литература».
Першая кніга («Ганна Гром і яе прывід») перакладзена на французскую, нямецкую і іспанскую мову.
Крытыка[правіць | правіць зыходнік]
Для твораў Рыбаковай характэрны літаратурныя алюзіі, галоўныя тэмы яе прозы — каханне, расчараванне жыццём і смерць[3][4].
Кнігі[правіць | правіць зыходнік]
- Анна Гром и её призрак, Глагол, 1999. — ISBN 5-87532-059-1
- Братство проигравших, Время, 2005.
- Слепая речь (сборник рассказов), Время, 2006.
- The Child-snatching Demons of Antiquity: Narrative Traditions, Psychology and Nachleben, диссертация, Йельский университет, 2004.
- Острый нож для мягкого сердца, Время, 2009.
- Гнедич, Время, 2011.
- Черновик человека, Эксмо, 2014.
- Если есть рай, Знамя, 2018.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- прэмія «Эўрыка» (Масква, 2000),
- прэмія Сяргея Даўлатава (Санкт-Пецярбург, 2004),
- Руская прэмія (2011) за раман у вершах «Гнедзіч».
Зноскі
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 16 кастрычніка 2015.
- ↑ Программа «Книжное казино»
- ↑ Александр Шаталов. Путешествие в страну мертвых
- ↑ Ольга Славникова. Канарейка и смерть
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Нарадзіліся 6 снежня
- Нарадзіліся ў 1973 годзе
- Нарадзіліся ў Маскве
- Выпускнікі філалагічнага факультэта МДУ
- Выпускнікі Ельскага ўніверсітэта
- Выпускнікі Берлінскага ўніверсітэта
- Выкладчыкі Каліфарнійскага ўніверсітэта ў Сан-Дыега
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Філолагі Расіі
- Рускамоўныя пісьменнікі XXI стагоддзя