Беларуская крыніца
| «Крыніца» | |
|---|---|
| Тып | штотыднёвая газета[d] |
| Рэдактар | Адам Станкевіч |
| Заснавана | 1917 |
| Палітычная прыналежнасць | Беларуская хрысціянская дэмакратыя |
| Мова | беларуская |
| Галоўны офіс | Вільня |
«Беларуская крыніца» («Крыніца» да 1925 і пасля 19 лістапада 1939) — штотыднёвая газета, орган Беларускай хрысціянскай дэмакратыі.
Выдавалася на беларускай мове (то лацінкай, то кірыліцай, то двума шрыфтамі адначасова — 1934—1939), у Петраградзе (з 21 красавіка 1917), у Вільні (7 верасня 1919 — 12 ліпеня 1940, не выходзіла: 15 красавіка 1937 — 16 лістапада 1939), у Мінску (#3, 1918). Выйшлі 768 нумароў. У першай палове 1920-х канфіскавана 9 нумароў, за перыяд выдання ў Вільні канфіскавана 58 нумароў. Прапагандавала ідэю адраджэння царкоўнай уніі, увядзення беларускай мовы ў каталіцкай царкве, кансалідавала вакол сябе беларусаў-католікаў.[1] Рэдактарамі ў розны час былі Т. Вайцяховіч, В. Васілеўскі, В. Грыневіч, М. Грачанік, У. Знамяроўскі, Я. Пазняк, А. Станкевіч, Л. Сярмяга, Б. Туронак.[2]