Інтэлект жывёл
Пад інтэлектам жывёл маецца на ўвазе сукупнасць псіхічных функцый, да якіх адносяцца мысленне, здольнасць да навучання і камунікацыі, якія не могуць тлумачыцца інстынктамі або ўмоўнымі рэфлексамі.[1] Вывучаецца ў рамках кагнітыўнай эталогіі[2], параўнальнай псіхалогіі і зоапсіхалогіі.
Жыццё высокаразвітых жывёл схільна да ўплыву эмоцый і матываў.[3] Мяркуецца, некаторыя з іх валодаюць здольнасцю будаваць лагічныя здагадкі і планаваць,[4] знаходзіць рашэнні ў новых сітуацыях, камунікаваць з прадстаўнікамі іншых відаў (у тым ліку і з чалавекам).[5]
 | У артыкуле не пастаўлены тэматычныя катэгорыі. |
- ↑ Выготский Л. С., Лурия А. Р. Этюды по истории поведения: Обезьяна. Примитив. Ребенок. — "Интеллект и естественный опыт обезьян" М.: Педагогика-Пресс, 1993. — 224 с.. Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2019. Праверана 20 ліпеня 2019.
- ↑ {{{загаловак}}}. — 2005. Архівавана 7 кастрычніка 2010 года.
- ↑ Животные: Рефлексы, эмоции, мотивы. Архівавана з першакрыніцы 22 верасня 2008. Праверана 7 снежня 2008.
- ↑ Обезьяны и птицы умеют строить предположения. Архівавана з першакрыніцы 17 верасня 2010. Праверана 7 снежня 2008.
- ↑ Есть ли интеллект у братьев наших меньших?. Архівавана з першакрыніцы 26 верасня 2020. Праверана 7 снежня 2008.